همزیستی نیوز - مراسم بزرگداشت یونس شکرخواه، روزنامهنگار پیشکسوت که بهتازگی بازنشسته شده است، با حضور جمعی از دوستان و همکارن قدیمیاش برگزار شد. او در این مراسم خاطرنشان کرد که نسل ما هیچگاه بازنشسته نمیشود و ما همچنان ادامه داریم.
به گزارش ایسنا، مراسم بزرگداشت یونس شکرخواه به پاس ۳۰ سال تلاش رسانهای صبح روز سهشنبه (۱۶ مهر ماه) با حضور محمد خدادی (معاون امور مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، حسن نمکدوست تهرانی، هادی خانیکی، مهدی فرقانی، علیاکبر قاضیزاده، فرید قاسمی، حجتالاسلام و المسلمین عاملی (دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی)، گیتا علیآبادی (رئیس دفتر مطالعات و برنامهریزی رسانهها)، سید محمود دعایی (مدیر مسئول روزنامه اطلاعات)، حجتالله ایوبی، سیدوحید عقیلی، حمید شکری خانقاه، محمدعلی ابطحی، ایوبی و جمعی از اهالی رسانه و قلم و استادان حوزه علوم ارتباطات در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.
در ابتدای مراسم مهدی محمدی، رئیس فرهنگسرای رسانه در سخنانی کوتاه ضمن عرض خوشامدگویی، اعلام کرد که اگر اجازه بدهند یکی از سالنهای این فرهنگسرا را به نام یونس شکرخواه تغییر خواهند داد.
شکرخواه در ظرف احزاب سیاسی نمیگنجد
سپس حجتالاسلام و المسلمین سعیدرضا عاملی، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و رئیس دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران در سخنانی خاطرنشان کرد: همه ما میدانیم اگر فرهنگ در جوامع شکل گرفته، در پرتو ارتباطات بوده است و اساساً فرهنگ، بدون ارتباطات معنا و تحقق پیدا نمیکند. از طرفی دیگر نیز کیفیت فرهنگ یک جامعه به ارتباطات آن جامعه بستگی دارد. البته درباره ارتباطات سالم تاکنون صحبتهای زیادی مطرح شده، ولی قطعا یکی از عناصر اصلی آن اخلاق الهی و انسانی است؛ در واقع توجه به این مفهوم که انسان با دیگران چگونه برخورد میکند؛ آیا ذهن او پُر از قضاوتها و انگارهها است و افراد را بر اساس موقعیتهای شغلی و قومی و اندیشههای سیاسی تعریف میکند یا اینکه به کرامت انسانی افراد توجه میکند.
او با بیان اینکه «کیفیت ارتباطات بر کیفیت فرهنگ تاثیر میگذارد»، ادامه داد: یکی از شاخصههای این موضوع پویا بودن و ماندگار ماندن است. در واقع میتوان گفت که ارتباطات کیفی نوستالوژی تولید میکند و بر این اساس آدمها احساس دلتنگی میکنند و میخواهند که برخی افراد و رویدادها تکرار شود. در این میان آنچه در رفتارهای اغراقآمیز ما با جامعه گم شده، ارتباط با خدا است که اتفاقا بیشتر هم در جوامع مذهبی این اتفاق رخ میدهد.
حجتالاسلام والمسلمین عاملی با اشاره به تاثیر کنش و واکنشهای اجتماعی بر ارتباطات کیفی، اظهار کرد که ما در حوزه ارتباطات انسانی نیازمند تعلیم هستیم تا بدانیم چه مسیری را باید طی کنیم تا آسایش بیشتری داشته باشیم و وقتی در محیطی قرار میگیریم احساس نگرانی و خطر نکنیم.
او همچنین در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به روزنامهنگاری هوشمند و برشمردن ویژگیهای آن و با بیان اینکه «آقای شکرخواه پایهگذار روزنامهنگاری برخط در ایران هستند»، یادآور شد: در ادامه روزنامهنگاری برخط، امروز در حال رسیدن به روزنامهنگاری هوشمند هستیم که توانش آن را خودمان تعریف میکنیم. هوش مصنوعی در دنیا قدرت پیدا کرده است؛ به عنوان مثال سال ۲۰۱۷، ۳۹ و نیم میلیارد دلار در حوزه هوش مصنوعی سرمایهگذاری شده است که بیشترین سرمایهگذاری برای کشورهای آمریکا، چین، آلمان، روسیه و ... بوده است. جالب است بدانید که ۲ ترلیون دلار تولید ناخالص کشورها صرف هوش مصنوعی شده است و پیشبینی میشود این مبلغ تا ۵ سال آینده به ۱۷ و نیم ترلیون دلار برسد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه «هوش مصنوعی دنبال این است که حرف و رفتار انسان را تکرار کند»، افزود: در واقع هوش مصنوعی هوشی است که در مسیر فکر و عمل منطقی حرکت میکند. در این میان ما در حوزه روزنامهنگاری با حضور افرادی همچون آقای شکرخواه به صورت تدریجی به سمت روزنامهنگاری هوشمند حرکت کردهایم.
او یادآور شد: از لحاظ شخصیتی نیز آقای شکرخواه یک دوست خیلی مهربان است. من نزدیک ۱۸ـ ۱۷ سال است که با ایشان آشنا شدم و مهمترین نکته درباره او این است که انسان اخلاقمدار و در رفاقت پایدار است. او رفیق تلخ و شیرین است و نه رفیقی که به اقتضای زمانه یا خیلی نزدیک یا خیلی دور میشود. این وجه اخلاقی آقای شکرخواه است که کیفیت ارتباطات را برای ایشان فراهم کرده است و همان وجه اخلاقی است که روزنامهنگاری کیفی را فراهم آورده است. چراکه روزنامهنگاری کیفی محصول ارتباطات کیفی است. او همچنین در ظرف احزاب سیاسی نمیگنجند. او متعلق به احزاب سیاسی نبوده است.
رئیس دانشکده مطالعات جهان با بیان اینکه «آقای شکرخواه هیچگاه آبروی کسی را نبرده است»، یادآور شد: او همواره در درستنویسی، راستنویسی و پرهیز از هر راستنویسی تاکید کرده است. به طور کلی معتقدم که اگر رسانهای نقد میکند باید معطوف به حال مساله باشد. در واقع نقدی قدرتمند است که ما را به کوچه بنبست نبرد. نقدهای تلخی که جز ناامیدی ثمره دیگری ندارد کمکی به اصلاح اجتماعی نمیکند.
در ادامه این بخش، با حضور معاونت امور مطبوعاتی، هدایایی از سوی حجتالاسلام و المسلمین عاملی و حجتالله ایوبی به یونس شکرخواه اهدا شد.
سپس پیام سیدعباس صالحی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) توسط سید محمد طباطبایی (دبیر شورای ارزشمندی هنرمندان) قرائت شد.
مشکل روزنامهنگاری ایران دفن تجربهها است
همچنین فرید قاسمی، روزنامهنگار و پژوهشگر تاریخ مطبوعات ایران و از دوستان قدیمی یونس شکرخواه در سخنانی بیان کرد: درباره دوست به تمام معنا، جناب آقای شکرخواه من بارها نوشتهام و هر چه درباره ایشان بگویم از خَلق مبتکرانه و خُلق بزرگوارانه ایشان کم گفتم و حق مطلب ادا نخواهد شد.
او که به عنوان حافظه گویای مطبوعات ایران شناخته میشود، یادآور شد: روزنامهنگاری ایران یک حرفه مظلوم است و این مظلومیت برای امروز و دیروز نیست و از همان سرآغاز مظلوم بود. اولین روزنامهنگار ایران، ۱۸ سال در صف یکنفره صدور مجوز بود و بعد هم که موفق به انتشار شد، سه سال کار مطبوعاتی کرد و به او گفتند بیا شغل دیگری برای تو سراغ داریم و روزنامهاش را تعطیل کردند. او را از مدیرمسوولی سخن امروز برکنار کردند و به او سمت مسوول وصول مطالبات شهرداری تهران را دادند.
قاسمی ادامه داد: حتی روزی که فرهنگستان و دانشگاه در این کشور نبود، بار فرهنگی را روزنامهنگاری به دوش میکشد. زمانی که اصلا در ایران شیوه نگارش فارسی نبود، این روزنامهنگاران بودند که اولین شیوهنامه را نوشتند. از اهل جهل هیچ توقعی نیست، اهل علم هم برای اینکه خودشان را متمایز کنند، به روزنامهنگاری نگاه نادرستی دارند. استادی در دانشگاه نشسته، لغتنامه دهخدا در دست دارد و دایرةالمعارف فارسی هم پشت سرش قرار دارد و علیه روزنامهنگاری صحبت میکند؛ اما با خودش نمیگوید این لغتنامه محصول سردبیر روزنامه «صور اسرافیل» و آن دایرةالمعارف محصول سردبیر روزنامه «برق» است.
این پژوهشگر خاطرنشان کرد: امروز هم میبینیم که درباره روزنامهنگاری حرفهای ناصواب بسیاری زده می شود. بسیاری از عزیزانی که در این حوزه بودند و رفتند یا به حوزههای دیگر پرتاب شدند، هیچ علاقهای نداشتند که از روزنامهنگاری جدا شوند؛ اما زمینه و زمانهای برای ادامه نمیدیدند و برای همین هم حرفه خودشان را تغییر دادند.
قاسمی گفت: ما نمیتوانیم از دره بین نسلی حرف بزنیم و به راحتی سرمایههای روزنامهنگاری را از دست بدهیم. به نظر من امروز مشکل روزنامهنگاری ایران دفن تجربههاست. ما باید به فکر باشیم که این تجارب دفن نشود. اگر به من بگویند مشکل امروز روزنامهنگاری چیست، فهرستی تهیه میکنم و در ابتدای آن مینویسم تهی شدن تحریریهها از صدیقیها، قاضیزادهها، شکرخواهها و تلاش نمکدوستها برای اینکه مفری برای بازنشستگی پیدا کنند.
او صحبتهای خود را با این شعر به پایان برد که «دانی کدام روز عدم شد وجود ما / روزی که عاشقی وجود آمد از عدم».
یونس شکرخواه؛ انصاف، دانایی و ادب
در ادامه سیدمحمود دعایی، مدیر مسوول روزنامه «اطلاعات» نیز در سخنانی از تجربه دوستی و همکاری با یونس شکرخواه سخن گفت.
او صحبتهای خود را با طرح یک شوخی آغاز کرد و گفت: امروز خیلی آرام گفتم، من اگر دختر بودم زنش میشدم. این صحبتهای او با تشویق و خندههای حاضران همراه شد.
دعایی سپس خاطرنشان کرد: زمانی که برای اولین بار به روزنامه «اطلاعات» رفتم، عناصر فرهیخته زیادی بودند که دستم را گرفتند و آقای شکرخواه یکی از آن عناصر بود که برایم قوت قلب بود. او آگاهی زیادی به ما داد و مهمتر اینکه با مشی خود برای ما سرمشق بود.
او همچنین انصاف، دانایی و ادب را از مهمترین ویژگیهای شکرخواه برشمرد.
برای روزنامهنگاری که علم و اخلاق را پیوند زد
محسن اسماعیلی، نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری از دیگر سخنرانهای این مراسم بود که در سخنانی خاطرنشان کرد: امروز حدود ۲۵ سال است که از نزدیک با آقای شکرخواه ارتباط دارم و خدا را شکر میکنم هر روز که گذشت این ارتباط نزدیکتر شد.
او ادامه داد: ایشان را به دو ویژگی میستایند؛ یک ویژگی دانش برتری است که دارند و از شناختهشدهترین استادان دانش ارتباطات هستند. دومین ویژگی نیز منش و رفتار اوست. این فروتنی آشکار و بیادعایی، کیمیای نایابی است که بهرغم دانش و جایگاه علمی، همیشه میتوان او را به صفت تشنگی برای فراگیری دانش بیشتر ستود. او همیشه خندان و خوش برخورد است و هیچگاه در فراز و نشیبها گره به پیشانی نداشت و همواره صادق بود و همچنان نیز هست.
اسماعیلی با بیان اینکه «آقای شکرخواه بی نیش هست و همه نوش»، گفت: در همه این سالها ندیدم که کسی از او رنجیده شود. به هر حال قلم دست گرفتن و زبان در کام چرخاندن گاهی حتی ناخودآگاه میتواند کسانی را آزرده خاطر کند؛ اما ندیدم که کسی از او آزرده خاطر شود.
این عضو مجلس خبرگان رهبری یادآور شد: در این میان آنچه یونس شکرخواه را برای من بزرگ کرده است، این دانش و منش نیست؛ بلکه جمع بین این دو است. من به احترام دانش و منش و پیوند علم و اخلاق اینجا آمدهام.
امتداد حروف چاپی به روزنامهنگاری آنلاین
همچنین فرشاد مهدیپور، مدیر مسوول روزنامه «صبح نو» و از دوستان یونس شکرخواه نیز در سخنانی کوتاه خاطرنشان کرد که یونس شکرخواه امتداد بین چاپ، کاغذ و صفحههای حروفچینیشده قدیمی و روزنامهنگاری آنلاین در کشور است.
او بیان کرد: گفته شد که ایشان حزبی نیست. میتوانم به اعتبارِ تجربهی شخصی بگویم که او را همیشه حافظ منافع ملی دیدم. یادم است که در یکی از مواقع حساس کنونی، میگفت من همیشه صبر میکنم ابرها کنار برود و بتوانم درست تصمیم بگیرم. این صبر و نگاه عاقلانه به پدیدهها و حفظ منافع ملی از مهمترین صفتهای اوست. او برای ما اهالی مشهد یکی از مفاخر مهم روزنامهنگاری به حساب میآیند.
به جای گسستها، روی پیوستها حرکت کنیم
همچنین هادی خانیکی، روزنامهنگار پیشکسوت و استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: آشنایی ما به دوران اوایل پیروزی انقلاب برمیگردد، زمانی که هر دو معلم بودیم و هر دو علاقههای فرامعلمی داشتیم. او به ترجمه و من هم به دغدغههای سیاسی و فرهنگی علاقه داشتیم. دوست داشتیم حرفهایمان را در جایی منعکس کنیم. من آن زمان ارتباطات بیشتری داشتم و برخی از مقالات خوبی که آقای شکرخواه ترجمه میکرد را برای روزنامه «اطلاعات» میفرستادم. به هر حال دست تقدیر من را به روزنامه «کیهان» کشاند و من هم از آقای شکرخواه خواستم معلمی را رها کند و به «کیهان» بیاید.
او همچنین یادآور شد: همه ما با ویژگیهای روزنامهنگاری آقای شکرخواه و وارد کردن مولفهها و عناصر جدید به روزنامهنگاری آشنا هستیم. اما آنچه من میخواهم به آن اشاره کنم قدرت جابهجایی او در موقعیتهای مختلف است؛ به عنوان مثال زمانی که در «کیهان» بودیم، یکی از مهمترین کارها این بود که چطور میتوان میان عکس و متن رابطه برقرار کرد که آقای شکرخواه این کار را انجام میداد.
خانیکی اظهار کرد: هیچگاه یادم نمیآید آقای شکرخواه برای کسی بَد خواسته باشد. این خصوصیت مهمی است و به نظر من جامعه و بهطور خاص جامعه روزنامهنگاری نیازمند اینچنین کسانی است که اعتقاد به تقویت همگرایی داشته باشند و به جای اینکه روی گسستها حرکت کنند، سعی کنند روی پیوستها پیش بروند.
شکرخواه همیشه فرزند زمانه خود است
در ادامه حسن نمکدوستتهرانی، روزنامهنگار پیشکسوت و از دوستان و همکاران قدیمی شکرخواه در سخنانی اظهار کرد: توهمی در جامعه است مبنی بر اینکه روزنامهنگاران وقتی میخواهند واقعیتی را روایت کنند، آن را تنزل میدهند. در حالی که اصلا چنین نیست. به طور کلی ما جهان را از دو طریق مستقیم و با واسطه فهم میکنیم. در این میان ما روزنامهنگاران، کنشگران فهم جهانِ روزمره هستیم. بدون ما جهان روزمره فهم نمیشود. قطار جهان نمیایستد که سالها بعد از رویدادها جامعهشناسها، فلاسفه و محققان مطالعه کنند و بگویند اتفاق چه بوده است! مردم که نمیتوانند صبر کنند ۵۰ سال بعد از کودتای ۲۸ مرداد یا انقلاب ۵۷، تاریخدانها این وقایع را روایت کنند.
او افزود: ما دانشمندان زندگی روزمره هستیم و به همین اعتبار است که از جمله مهمترین منابع اطلاعاتی در هر رشتهای، رسانههاست. چرا امحققان اینقدر به کاغذهای شکسته و زرد شده روزنامهها در کتابخانه ملی و دانشگاه تهران مراجعه میکنند؟ اگر ما واقعیت را تنزل میدهیم، چرا همچنان مهمترین منابع برای پژوهش هستیم؟
نمکدوست خاطرنشان کرد: مهمتر از همه اینکه ما شناخت روزمره را دموکراتیک میکنیم و میگوییم هر کسی میخواهد میتواند از تلاش ما بهره ببرد و مانعی برای هیچ کسی قائل نمیشویم. در این میان عدهای دانشمند در این زمینه بیشتر و دقیقتر تلاش میکنند تا تعهد ما را به واقعیت بیشتر کنند. ماحصل کتاب «عناصر روزنامهنگاری» این است که مهمترین ارزشی که روزنامهنگاری دارد این است که خودش را وقف حقیقت کند. کسانی هستند دانش نزدیک شدن روزنامهنگاران به حقیقیت را عمق و بسط ببخشند و آنها متخصصان ما هستند. کسانی که به ما میگویند خبر چیست؟ و چه ویژگیهایی دارد؟
این استاد روزنامهنگاری یادآور شد: مهمترین سازهای که ما روزنامهنگاران تولید میکنیم خبر است و مقاله و گزارش فرزند خبر هستند. به این موضوعات اشاره کردم که بگویم وجه دانشمند بودن آقای شکرخواه نباید مغفول بماند. او دانشمندی است که با خبر سر و کار دارد. پیشتر هم گفته بودم که در حوزه خبر آقای شکرخواه دماوند هستند و دیگرانی همانند من، تپههای عباس آباد. در این میان ما احتیاج داریم که این دانش و روایتهای روزنامهنگارانه در سطح جامعه جاری شود. امروز یکی از معضلات ما این است که خبر در فرآیندهای طبیعی خود در سطح جامعه جریان پیدا نمیکند.
این روزنامهنگار افزود: همچنین ابهامی وجود دارد که بعضی میگویند روزنامهنگاری سنتی و روزنامهنگاری مدرن. با قاطعیت میگویم این اشتباه است. روزنامهنگاری همیشه مدرن بوده است؛ چون با خبر سر و کار دارد. ما مدیومها را عوض میکنیم و مفاهیم پایه خبری را تغییری نمیدهیم. خبر همیشه باید صحیح، دقیق و جامع باشد و در اسرع وقت به افراد بیشتری برسد. به این اعتبار میگویم که آقای شکرخواه چه زمانی که در روزنامه کار میکردند و چه الان که چهره شاخص روزنامهنگاری مدرن هستند، این نگاه را داشتند. او همیشه فرزند زمانه خود بوده است.
دست نیاز به سوی شما اساتید دراز میکنم
سپس محمد خدادی، معاون امور مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در سخنانی کوتاه اظهار کرد:جامعه مطبوعاتی ایران جامعهای قدیمی، غنی و صمیمی است. درست است که ما به لحاظ کمی رسانه را در ایران گسترش دادهایم، ولی باور کنید به همین میزان جریان روزنامهنگاری کشور عمیق نیز است.
او یادآور شد: وظیفه ما شاگردی شما اساتید است و اینکه از دل شما، خواستهها و نیازها را پیاده و برای شما برآورده کنیم. این مراسم نیز به نمایندگی جامعه رسانهای کشور برای آقای شکرخواه برگزار شده است. ما یکی هستیم. باور کنید ایران امروز محصول اقتدار همبستگی است. ما امروز در روزهای حساسی به سر میبریم و همین روزها آینده کشور را ترسیم میکند و قدرت کشور ما در افکار عمومی است که منجر به اقتدار و همبستگی میشود.
او با تاکید بر اینکه نیاز اول امروز رسانهها اخلاق است، بیان کرد: ماموریت اول رسانههای تکثیر خوبیها در جامعه است. مهارت نیز در حوزه روزنامهنگاری بسیار حائز اهمیت است. امروز در میان هزاران فارغالتحصیل کمتر کسانی از مهارت کافی برخوردار هستند. لذا من دست نیاز به سوی شما استادان دراز میکنم تا بتوانیم بعد مهارت را در میان جامعه رسانهای کشور گسترش دهیم.
معاون مطبوعاتی تاکید کرد که در واقع جامعه رسانهای ما به یک مثلث سهضلعی اخلاق، مهارت و دانش نیاز دارد. من به رسانهها این انتقاد را دارم که برای همه مینویسند جز خودشان.
در ادامه مراسم با حضور جمعی از دوستان و همکاران قدیمی یونس شکرخواه از او تقدیر شد.
سپس یونس شکرخواه نیز صحبتهای او خود را با زبان طنز آغاز و خاطراتی را از همکاران قدیمی خود بیان کرد.
او سپس اظهار کرد: از نظر مهر و محبت که دوستان اشاره کردند، حاصل جمع همین کسانی هستم که صحبت کردند. من مهربانی را از مهدی فرقانی، ذکاوت و سرسختی را از خانیکی، تکنیک را از فریدون صدیقی و آرامش را از منصور سعدی و بزرگمنشی را از آقای دعایی یاد گرفتم. یادم نیست چه سالی پیش آقای دعایی رفتیم و اولین پولی که گرفتم ۷ هزار تومان و واقعا مبلغ خیلی زیادی بود. در واقع آقای دعایی من را به طرف این فضا هُل داد.
شکرخواه که با بغض سخن میگفت در ادامه به مشکلات روزنامهنگاران اشاره کرد و گفت: هیچکدام از ما وابستگی به مقام نداریم. من هنوز هم مستاجرم و شجاعانه میگویم که در برابر صدها فرصت قرار گرفتم که خانه و ماشین بگیرم، اما یاد گرفته بودم پاکتی که درونش دیده نشود را دستم نگیرم.
این روزنامهنگار پیشکسوت یادآور شد: نسل ما نسل حاصل جمع است و قدر هم را میدانیم. ما معلمهایی هستیم که همکلاسی داریم و نه شاگرد و هر لحظه میتوانیم از هم بیاموزیم. ما نسل حاصل جمع هستیم و این جوری از دست رفتیم یا از دست داده شدیم. برای ما انتقال قدرتی در کار نیست. این را بدانید که ما بازنشسته نمیشویم. سازمانها اگر نمیخواهند، ما خودمان میتوانیم تجربیاتمان را مدون کنیم و سر کلاسهایمان حرف بزنیم.
او در پایان سخنانش گفت: ما بازنشسته نمیشویم؛ آموختیم روزنامهنگاری ما را میکشد، مگر آنکه با آن زندگی کنی.
همزیستی نیوز - «تیکتاک» طی دو سال توانست خود را به جایگاهی برساند که اکنون از آن به عنوان رقیبی برای اینستاگرام، نتفلیکس، یوتیوب، اسنپچت و حتی فیسبوک یاد میکنند. این اپلیکیشن توانست در بیش از ۱۵۰ کشور دنیا که به ۷۵ زبان صحبت میکنند، بیش از یک میلیارد دانلود را برای خود ثبت کند.
به گزارش ایسنا، روزنامه دنیای اقتصاد نوشت: «در میان صدها شرکت و استارتآپی که قدم به عرصه وجود گذاشتهاند، کمتر پیش آمده که شرکتی بتواند مانند استارتآپ چینی بایتدنس (ByteDance)، خالق اپلیکیشن تیکتاک (TikTok)، مسیر رشد و محبوبیت را با چنین سرعتی بپیماید.
«تیکتاک» طی دو سال توانست خود را به جایگاهی برساند که اکنون از آن به عنوان رقیبی برای اینستاگرام، نتفلیکس، یوتیوب، اسنپچت و حتی فیسبوک یاد میکنند. این اپلیکیشن توانست در بیش از ۱۵۰ کشور دنیا که به ۷۵ زبان صحبت میکنند، بیش از یک میلیارد دانلود را برای خود ثبت کند. با کمک این اپلیکیشن، کاربران میتوانند ویدئوهای کوتاه خود را در حالتها و با افکتهای مختلف تهیه کرده و در شبکههای اجتماعی با دیگر کاربران جهانی به اشتراک بگذارند. محیط کار با این نرمافزار بهگونهای طراحی شده که نیازی به ترجمه ندارد و استفاده از آن بسیار آسان است. این ویژگی، برگ برنده تیکتاک در مقایسه با نرمافزارهای مشابه چینی همانند «ویچت» یا «تنسنت» محسوب میشود.
استراتژی تیکتاک
ژانگ ییمینگ (Zhang Yiming)، بنیانگذار استارتآپ بایتدنس به همراه تیم خود در طراحی تیکتاک نشان داد که میتوانند علاوه بر بازار چین، در یک بازار بینالمللی نیز با دیگر شرکتهای فعال، رقابت کنند. گفتنی است نهادهای قانونگذار در چین قوانین سفت و سختی را پیش روی شرکتهای آمریکایی قرار میدهند و دسترسی مردم این کشور به وبسایتها و شبکههای اجتماعی را مسدود میکنند. اما ژانگ ییمینگ، استراتژی مناسبی را برای تیکتاک برگزید؛ به این معنی که وی دو نسخه از این اپلیکیشن را تولید کرد که یک نسخه برای چینیها و متناسب با بازار اینترنت این کشور تولید و نسخه دیگر برای کاربرانی از سراسر جهان طراحی شد. این استراتژی و راهکار خلاقانه میتواند الگویی برای دیگر استارتآپها و شرکتهایی باشد که بهدنبال جذب کاربرانی از سراسر جهان هستند؛ بهویژه شرکتهایی که میخواهند از جمعیت میلیاردی چین نهایت استفاده را ببرند و با این روش میتوانند نسخهای از اپلیکیشن خود را همسو با قوانین و مقررات این کشور طراحی کنند.
ژانگ که سابقه کار در شرکت مایکروسافت را دارد و یکی از کارآفرینان برجسته چین به شمار میرود، از همان اولین روزهایی که خود را در دنیای آیتی پیدا کرد، رویای راهاندازی شرکتی بزرگ و بیحدومرز را در سر میپروراند. او که اکنون تنها ۳۶ سال دارد، جزو نسل جدیدی از چهرههای تاثیرگذار چین به حساب میآید که بهدنبال ادامه دادن راه بزرگانی همچون «جک ما» بنیانگذار علیبابا، «رابین لی» بنیانگذار بایدو و «پونی ما» موسس تنسنت است. در حال حاضر، ارزش شرکت تحت هدایت ژانگ یعنی بایتدنس، حدود ۷۸ میلیارد دلار برآورد شده است. بایتدنس، حمایت شرکتهایی همچون Sequoia از چین، Softbank Group از ژاپن، KKR از آمریکا، Hillhouse از چین و Sig Asia را پشت سر خود میبیند. اگرچه بایتدنس توانسته در چین، اعتماد نهادهای رگولاتوری را بهدست آورد، اما کار این شرکت در عرصه بینالمللی بسیار سخت است؛ چرا که بنا به دلایلی همچون مسائل امنیتی و مشکلاتی که برای شرکتهای چینی مانند هوآوی در راهاندازی نسل پنجم شبکه ارتباطی یا همان ۵G بهوجود آمده، در معرض مسدود شدن و محدودیتهای زیادی قرار دارد.
در اوت ۲۰۱۲، یعنی ۵ ماه بعد از راهاندازی استارتآپ بایتدنس، ژانگ اولین اپلیکیشن موبایلی خود را تحت عنوان Toutiao که با نام Headlines نیز شناخته میشود، ایجاد کرد. این اپلیکیشن از فناوری هوش مصنوعی بهره میبرد و محتوای خبری به روز را در اختیار کاربران قرار میدهد. در سال ۲۰۱۶ نیز، ژانگ از اپلیکیشن دیگری به نام Fouyin ویژه اشتراک ویدئو برای کاربران چینی پرده برداشت و یک سال بعد تیکتاک را برای استفاده کاربران دیگر کشورهای جهان توسعه داد. در همان سال، بایتدنس چیزی حدود ۹۰۰ میلیون دلار را برای خرید یکی از اپلیکیشنهای فعال در این زمینه به نام Musical.ly پرداخت کرد. نزدیک به ۲۰۰ میلیون کاربر در جهان از این کاربر استفاده میکردند. بنابراین، تیکتاک توانست با تکیه بر فناوری هوش مصنوعی و استفاده از نوآوریهای بهکار رفته در اپلیکیشن Musical.ly، نگاه کاربرانی از سراسر جهان را به خود جلب کند. در آگوست ۲۰۱۸، شرکت بایتدنس با ترکیب اپلیکیشن Musical.ly و تیکتاک، یک اپلیکیشن واحد را با عنوان تیکتاک روانه بازار کرد و جالب آن که ظرف سه ماه توانست، بالغ بر ۳۰ میلیون کاربر را به نصب و استفاده از این اپلیکیشن ترغیب کند. محیط کار با این نرمافزار بسیار ساده و کاربرپسند طراحی شده و قادر است با توجه به سابقه استفاده کاربر از این برنامه و عادتهای وی در مشاهده ویدئوها، پیشنهادهایی را به وی ارائه میدهد. تیکتاک از طریق آگهیها و فروش محصولات مجازی همچون ایموجیها و استیکرها به کاربران، درآمد کسب میکند.
گزارشها نشان میدهد که تیکتاک توانسته در کشورهای کمتر توسعهیافته، مناطق محروم چین و هند و به طور کل، کشورهایی که کاربران برای دسترسی به برخی اپلیکیشنها با محدودیتهایی مواجهند، با استقبال خوبی مواجه شود. ژانگ در استفاده از فناوری نوظهور هوش مصنوعی در این اپلیکیشن نیز بسیار مصمم است و اعلام کرده که هدف این شرکت استفاه از قدرت هوش مصنوعی و کمک گرفتن از رشد اینترنت موبایل برای بهوجود آوردن تحولی عظیم در نحوه مصرف و دریافت اطلاعات توسط کاربران است. در تیکتاک از الگوریتمهایی مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده میشود که تجربه نسبتا شخصی را از کار با این اپلیکیشن برای هر کاربر فراهم میکند و این روشها، با آنچه که توسط شرکتهای فیسبوک، نتفلیکس، اسپاتیفای و یوتیوب در استفاده از هوش مصنوعی برای ارائه پیشنهادها به کاربران بهکار گرفته میشود، متفاوت است. بایتدنس طی یکی دو سال اخیر توانسته چند استارتآپ را خریداری و به مجموعه خود اضافه کند. هر کدام از این اپلیکیشنها، ویژگیهای خاص خود را دارند و بایتدنس سعی دارد تا با ادغام این قابلیتها، اپلیکیشنی جامع را در اختیار کاربران قرار دهد.
با این حساب میتوان گفت شرکتهایی همچون فیسبوک، رقیبی جدید و بسیار جدی پیشروی خود خواهند دید. در سال ۲۰۱۸، تیکتاک توانست رده چهارم فهرست برترین اپلیکیشنهای دانلودی غیر بازی را از آن خود کند. برای این اپلیکیشن، حدود ۶۶۳ میلیون دانلود ثبت شد که این رقم برای فیسبوک برابر با ۷۱۱ میلیون نصب عنوان شد. شواهد نشان میدهد که حدود یک چهارم دانلودهای تیکتاک، از سوی هندیها بوده به طوری که برای سه ماهه نخست سال ۲۰۱۹، بالغبر ۱۸۸ میلیون دانلود از سوی کاربران این کشور ثبت شده است. این در حالی است که این میزان دانلود، برای اپلیکیشن محبوبی همچون فیسبوک ۱۷۶ میلیون بار گزارش شد.
واهمه فیسبوک از تیکتاک
در اواخر سال ۲۰۱۸، شرکت فیسبوک که تهدید تیکتاک را برای خود بسیار خطرناک میدید، از اپلیکیشنی به نام Lasso رونمایی کرد که عملکردی تقریبا مشابه با تیکتاک ارائه میداد و به زعم بسیاری از کارشناسان، صرفا برای خارج کردن این اپلیکیشن چینی از توجهات روزافزون کاربران طراحی و وارد بازار شده بود. تعداد دانلودهای Lasso در چهار ماهه نخست عرضه در آمریکا، حدود ۷۰ هزار بار عنوان شده که در مقایسه به ۴۰ میلیون دانلود تیکتاک در همین بازه زمانی، رقم ناچیزی به حساب میآید. هرچند تیک تاک مستقیما مشابه اینستاگرام ( متعلق به فیسبوک ) نیست و روی ویدئو تاکید بیشتری دارد اما به نظر میرسد این اپلیکیشن نوظهور میتواند بسیاری از کاربران اینستاگرام را به سمت خود جلب کند. بهخصوص با توجه به علاقهمندی نسل جوانتر این اپلیکیشن احتمالا بهزودی سایر شبکههای اجتماعی رقیب را به شدت تحتفشار قرار خواهد داد. افزایش محبوبیت تیکتاک در میان جوانان و نوجوانان، نگرانیهایی را برای کشورهایی همچون آمریکا بهوجود آورده و اخیرا کمیسیون تجارت فدرال این کشور، تیکتاک را بهدلیل عدمدریافت اجازه والدین برای گردآوری اسامی، آدرس ایمیل و دیگر اطلاعات شخصی افراد زیر ۱۳ سال، ۷/ ۵ میلیون دلار جریمه کرد.
در هند نیز، استفاده از این اپلیکیشن از آوریل گذشته برای کاربران اندروید و iOS ممنوع اعلام و دلیل آن نیز «تخریب فرهنگی» عنوان شد. اما چند هفته بیشتر طول نکشید که وکلای بایتدنس توانستند مقامات این کشور را مجاب کنند که سیستم تیکتاک قادر است مانع از نمایش محتواهای نامناسب برای کودکان و نوجوانان شود. آنها همچنین عنوان کردند که این اپلیکیشن همواره بهروزرسانی و مشکلات شناساییشده رفع خواهد شد. بهرغم تمامیسنگاندازیهایی که در مسیر حرکت روبهجلویی بایتدنس و اپلیکیشن تیکتاک انجام میگیرد، این شرکت برای رسیدن به هدف خود یعنی ایجاد امپراتوری از اپلیکیشنها برای نسل جدید کاربران مصمم است. بایتدنس با تیکتاک توانست این باور را در شرکتها و استارتآپها بهوجود آورد که میتوانند به بازارهای بینالمللی نیز بیندیشند و خود را به عنوان رقیبی جدی برای شرکتهای بزرگ فعال در این عرصه معرفی کنند. چنین رویهای سبب میشود تا گزینههای بیشتری پیشروی کاربران دنیای دیجیتال قرار گیرد.
همزیستی نیوز - عبارتی که در یکی از بخشهای خبری صداوسیما توسط محمدرضا حیاتی با موضوع «برگزیت» قرائت شد، در دو ـ سه روز اخیر سیل عظیمی از انتقادها را با خود همراه کرده است و البته این بار اول نیست که ادبیات خبر در این رسانه که عنوان «ملی» را هم دارد، چنین حاشیهساز میشود.
به گزارش ایسنا، یکی از نمونههای پُر سر و صدا از حاشیههای بخشهای خبری صداوسیما، اعلام خبر درگذشتِ شیمون پرز و استفاده از عبارت «شیمون پرز در مذاکرات سازش نقش هویج را داشت» توسط همین گوینده خبری بود.
این در حالی است که در توضیحاتی که در روزهای اخیر به محمدرضا حیاتی نسبت داده میشود، این گوینده بازنشسته که به صورت برنامهای با صداوسیما همکاری دارد، با ابراز شرمندگی از برخی خبرهایی که سردبیر و دبیران این بخش خبری تنظیم میکنند، گفته است که در عمرش بیادبی نکرده است!
حیاتی خاطرنشان کرده است که «اکنون سالهاست که در صداوسیما و در اخبار ما که باید منبع و منباء ادب و آموختن و فرهنگ باشد اینچنین خبر نگاشتن واقعا تاسفبرانگیز است. متاسفانه اینگونه خبرها و خبرنویسیها چندین بار گویندگی آن سهم من شده است و تاختن فضای مجازی به این خدمتگذار رسانه.»
در این میان اما صداوسیمایی که به تعبیر امام (ره) قرار است به کارکرد «دانشگاه» روز به روز نزدیکتر شود، در حالی بر به کاربردن از عبارتهای نامتعارف با اصول خبرنویسی ابرام میورزد که به باور بسیاری از کارشناسان حوزه رسانه زیر پا گذاشتن اخلاق حرفهای در رسانهها و استفاده از عبارتها و لغتهایی که در ادبیات عموم جامعه مورد قبول نیست، نه تنها باعث میشود که قبح استفاده از این کلمهها در جامعه فرو بریزد و به ناهنجاری منجر شود، بلکه جامعه را نیز به این کار ترغیب میکند.
** نباید در برابر این نوع هتاکیها سکوت کرد**
در همین راستا محمد سلطانیفر ـ استاد علوم ارتباطات و معاون سابق امور مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ـ در گفتوگویی با ایسنا در این زمینه اظهار کرد: اعتبار رادیو و تلویزیون ملی یک کشور اعتبار شخصی کسی نیست که بخواهد آن را در جهت منافع شخصی خود یا جریانات خاصی هزینه کند.
او ادامه داد: این چندمین بار است که این نوع اتفاقات در رادیو و تلویزیون اتفاق افتاده است و به دلیل سکوت کسانی که مسوول هستند، همانند شورای نظارت بر سازمان صداوسیما، نهادهای نظارتی، اساتید دانشگاه در حوزه ارتباطات و حتی کارمندان این سازمان، شاهد تکرار آنها هستیم. اما این بار دیگر نباید در برابر این نوع رفتارهای سخیف، هتاکانه و از بین بَرَنده اعتبار رادیو و تلویزیون ملی کشور سکوت شود و همه باید با قلم و رفتارشان و زیر سوال بردن این رویکرد به میدان بیایند تا دیگر شاهد اینگونه رفتارهای هنجارشکنانه و نامربوطِ عدهای که خبرها را مینگارند، نباشیم.
سلطانیفر خاطرنشان کرد: قطعاً آقای حیاتی نه تنها در این مساله نقشی ندارد و اگر هم تصمیم میگرفت که این خبر را نخواند به گونهای با او رفتار میشد که انگار از انجام وظایف خود تخطی کرده است. آقای حیاتی هیچگونه خطایی نکرده و به هیچ عنوان نباید مورد سوال واقع شود؛ بلکه آن کسانی که متنهای اخبار را مینویسند باید مورد سوال قرار بگیرند و اگر با آنها برخورد نشود مطمئناً شاهد تداوم این جریان خواهیم بود.
او با بیان اینکه «گوینده خبر در صداوسیما نقش یک ربات را بازی میکند»، تاکید کرد: گوینده خبر موظف است هر متنی را که به او بدهند بخواند و اگر این کار را نکند از وظیفه خود تخطی کرده است. بنابراین مقصر حیاتی نیست، بلکه مقصر کسانی هستند که این متنها را مینگارند و فکر میکنند باید خشونت مطبوعاتی را به صداوسیما راه بدهند.
این استاد علوم ارتباطات همچنین اظهار کرد: به عنوان کسی که مسوولیت اجتماعی خودم میدانم که نسبت به این موضوع واکنش نشان بدهم، سکوت نخواهم کرد و خواهان این هستم که از طریق مجلس، نهادهای نظارتی و شورای نظارت بر سازمان صداوسیما این نوع مسائل یک بار برای همیشه مورد بررسی و مورد برخورد قرار بگیرد تا دیگر شاهد تکرار این اتفاقات نباشیم.
*به اطلاع آن دسته از مخاطبان ایسنا که از محتوای مورد انتقاد در این خبر آگاهی ندارند میرساند، ادبیات غیرحرفهای و سخیف استفاده شده در این خبر صداوسیما، باعث شد که خبرگزاری دانشجویان ایران با تاکید بر رعایت اخلاق حرفهای و حفظ شأن این رسانه و مخاطبانش، از بازنشر مکتوب و ویدئویی آن خودداری کند.
همزیستی نیوز - شرکت اوبر به رهبری دارا خسروشاهی پس از مواجه شدن با موجی از اخبار بد در مورد حوادثی که برخی از رانندگان این سرویس تاکسی آنلاین برای کاربران به وجود آورده بودند، ویژگی جدیدی را در برنامه خود تعبیه کرده که کاربر به راحتی میتواند در صورت احساس خطر صدای محیط را ضبط کند تا اقدامات لازم از طرف اوبر به سرعت انجام گیرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، شرکت اوبر(Uber) اخیرا به دلیل نقص و قصور در فراهم کردن ایمنی مسافران، خصوصاً در مورد موضوع شکایات تجاوز جنسی از سوی رانندگان با انتقادهای قابل توجهی روبرو شده است.
به تازگی گزارش شد که این شرکت به کارکنان خود گفته است که گزارشهای مربوط به حمله و تجاوز را به پلیس فاش نکنند و همین خبر موجی از انتقادات را به سمت اوبر روانه کرد.
اکنون این شرکت تلاش میکند تا با فراهم کردن ویژگی آزمایشی امکان ضبط صدا توسط مسافر از تلفن هوشمند خود در صورت احساس خطر و ناامنی در طول سفر، آن را مستقیما به اوبر بفرستد.
اضافه شدن این ویژگی ضبط صدا به برنامه اوبر توسط "جین مانچون وونگ" محققی که مهندسی معکوس را برای یافتن ویژگیهای جدید برنامههای مختلف انجام میدهد و سابقه کشفهای دقیقی را در کارنامه دارد، فاش شده است. او این یافته را در توییتر خود اعلام کرد، اما میگوید که این ویژگی جدید را آزمایش نکرده است، زیرا وقتی آن را یافته در حال انجام یک سفر با اوبر بوده است.
اوبر قبلا هم تلاشهایی را برای انجام اقدامات ایمنی مانند ویژگی "RideCheck" در شرایط اضطراری و درخواست کمک، داشته است.
به نظر میرسد این ویژگی جدید تلاش تازه اوبر در امتداد همین مسیر است تا ابزارهای ایمنی بیشتری را در برنامه خود قرار دهد.
شرکت تاکسی آنلاین چینی موسوم به "دیدی"(Didi) نیز در پی اعلام خبر تجاوز و قتل دو مسافر زن، ویژگی ضبط صدا را به برنامه خود اضافه کرده است.
بنابراین میتوان از این ویژگی به عنوان یک امکان خوب برای آگاه کردن شرکت و پلیس در مواقع اضطرار یاد کرد، جایی که مسافر احساس خطر میکند و کار بیش از حد با گوشی توجه فرد مهاجم را جلب میکند یا اصلا امکان انجام این کار ندارد ولی به راحتی با ارسال صدای محیط و مکالمات خود و راننده میتواند از مهلکه نجات پیدا کند.
همزیستی نیوز - شماره ششصد و شصت و یک هفته نامه همزیستی به تاریخ دوم شهریورماه نود و هشت با مطالب متنوع منتشر شد.
تیتر اول این شماره همزیستی به مطلبی درباره پدیده ای بدیع مبنی بر سوء استفاده از آمبولانس برای حمل برخی اشخاص خاص به جای بیمار در خیابان های پرترافیک شهرهای بزرگ بخصوص تهران اختصاص دارد. دربخشی از این مطلب با عنوان« شلیک به قلب اعتماد » آمده است: نماد آمبولانس درهمه کشورها شناخته شده است و وقتی خودرو آمبولانس بیماران و مجروحان اورژانسی را میان دو نقطه محل حادثه و یا مکان اسکان بیماران و مراکز درمانی جابجا میکند وحتی حین انتقال آنها اقدامات اولیه پزشکی را انجام میدهد، هیچکس به خودش اجازه نمی دهد که برای این خودرو کوچک ترین مزاحمتی ایجاد کند و باعث تاخیر در حرکت آن حتی به مدت یک ثانیه شود چرا که جان یک یا چند انسان در میان است.
در ادامه این مطلب می خوانیم: حال تصور کنید این باور و اعتماد عمومی در جامعه ای مورد خدشه قرار بگیرد و مردم آن جامعه حتی یک در میلیون هم شک بکنند که داخل آمبولانس نه یک بیمار یا مصدوم اورژانسی که یک شخصی نشسته است که بخاطر تمکن مالی این خودرو آمبولانس را کرایه کرده تا بتواند به برنامه خود سر موقع برسد!.
این مطلب اینگونه ادامه می یابد: رییس اداره آمبولانس خصوصی کشور در گفتوگو با ایسنا، درباره تردد سلبریتیها، معلمین خصوصی و ... با آمبولانسهای خصوصی در پایتخت، گفت: این پدیده تا حدی وجود دارد و به ما هم گزارش شده است، اما وضعیت به آن شدت مطرح شده، نیست.
در بخش دیگر این مطلب می خوانیم: معاون فنی و عملیات سازمان اورژانس کشور هم درباره افزایش نظارت بر آمبولانسهای خصوصی اظهار کرد: نظارت بر آمبولانسهای خصوصی که گفته شده بعضی هنرپیشهها و معلمان کنکور برای فرار از ترافیک پایتخت از آنها استفاده میکنند، تشدید میشود.
در ادامه این مطلب آمده است: طبیعی است اعتراف به وجود چنین پدیده ای در جامعه می تواند زنگ های خطر را که البته خیلی وقت ها به صدا درآمده است در عرصه باورها و اعتمادهای بنیادی جامعه ما بیش از پیش طنین انداز کند.
چه کسی می تواند تضمین بدهد که وقتی چنین پدیده هایی به این راحتی در جامعه جای خود را باز می کند و برخوردی آنچنان که لازم است با آنها انجام نمی شود، مردم از آن حداقل اعتمادهایی که در جامعه باقی مانده است، روی برنگردانند؟
در پایان این مطلب می خوانیم: خیلی دشوار نیست حال آن خانواده ای را نتوانیم درک کنیم که بیمار اورژانسی آنها توسط آمبولانس به هر دلیلی به موقع به بیمارستان نرسیده و در نتیجه جان بیمارشان از دست رفته باشد. همه دلایل دیر رسیدن این آمبولانس در مقایسه با این دلیل که راننده یا رانندگان خودروهای درحال حرکت در مسیر این آمبولانس از کنار کشیدن خودرو خود از جلو آن حتی به اندازه کسری از ثانیه با این تصور که شاید محموله این آمبولانس نه یک بیمار اورژانسی که یک مسافر ویژه باشد، در نزد خانواده داغدار رنگ نخواهد باخت؟
مطلب دیگر این شماره همزیستی نیز به گفت و گوی صدیقه جاذبی همکار این نشریه با «آیلر کوچکی» زنی که درشهرستان محروم گمیشان برای بیماران سرطانی خیریهای راه اندازی کرده است، اختصاص دارد.
این بانوی خیر در این مطلب میگوید: «کل درآمد خیریه صرف خود بیماران میشود و درحال حاضر بیش از۲۲۰پرونده ثبت شده داریم که برای تامین هزینههای درمانی، شیمی درمانی، معیشتی، خورد وخوراک، تحصیل بچههای شان وغیره فعالیت میکنیم. ما برای اینکه کل درآمد خیریه را صرف بیماران کنیم میز صندلیهای اوراقی و دورانداختنی ادارات را تعمیر کرده و استفاده میکنیم»..
در ادامه این مطلب از قول این بانو آمده است: بخاطرفرزندم از ۲۴ساعت شبانه روز هفده ساعتش را یکسره کارمیکردم تاهزینههای گزاف آن را تامین کنم اما من فقط به فکر تامین هزینههای فرزند خود نبودم و در بین این کار کردنها، توانستم دست ۲۰الی ۳۰نفررا هم بگیرم، به این صورت که من برش وخیاطی انجام میدادم و با سفارشهایی که میگرفتم برای بیشتر از سی نفرشغل ایجاد کردم، بعضی چرخ خیاطی نداشتند توانستم برایشان چرخ خیاطی تهیه کنم واز محل درآمدی که ازدوختشان داشتند کم کم هزینه چرخ را تسویه و اقساط آنها راپرداخت کردم. برای افراد کم بضاعت به صورت قسطی لباسشوئی، یخچال، لباس، چارقد وغیره نیزمیخریدم و قسطشان را ازدرآمدشان کم میکردم».
آیلر کوچکی در ادامه میگوید: ما به غیراز دادن خدمات به بیماران سرطانی با کمک خیریههای بزرگ تهران سعی میکنیم به کودکان زیر۱۸سال که دارای مشکلات قلبی، ترمیمی، ارتوپدی و کاشت حلزون هستند نیز کمک کرده و حتی کاری کردیم که عمل جراحی عدهای به صورت رایگان انجام شود. در این رابطه حتی از گنبد و کلاله هم پرونده داشتیم».
میگویم آیلر خیلی سختی میکشی، مواظب خودت باش، میگوید: «من با وجود مشکلات روحیهام را ازدست نمیدهم، سعی میکنم خود را بیدرد نشان دهم اما این توداری و مشکلات پسر معلول یازده سالهام و بلند کردن او باعث دردهای فیزیکی در وجود من شده است. من یک مادرم و یک مادر هر نوع فداکاری را برای فرزندش میکند. من سعی میکنم مشکلات خودم را خودم حل کنم بدون اینکه کمکی دریافت کنم، اما من هم نیاز به کمک دارم. خانه من نیاز به تعمیر دارد، نیاز به وسایل خانه دارم؛ اما برای خودم روا نمیدانم که از محل درآمد خیریه چیزی بردارم. حتی دستمزد هم نمیگیرم. وقتی میبینم بیماران نیاز دارند دلم نمیآید چیزی برای خودم جایز بدانم».
در این شماره همزیستی مشکلات ناشی از سهل انگاری ها و شاید هم سودجویی ها در برخی از بیمارستان ها در قالب سه نوشتار به چاپ رسیده است که دریکی از آنها آمده است: من فرزند مادری هستم که قربانی سهل انگاری و شاید هم سودجویی و ناکارآمدی برخی از دست اندرکاران امور پزشکی در بیمارستان هایی در استان های گلستان و مازندران شد. دریغ از آن که هیچگونه وجدان کاری و هیچ گونه مسئولیت پذیری هم در قبال بیماران در وجود بعضی از این افراد باقی نمانده است.
«سوزن در قلب مادر!» و «داشتن امکانات مناسب بهداشت و درمان با هزینه های مناسب حق مسلم گنبدی هاست» عناوین دو نوشتار دیگر مربوط به مسائل درمان و بهداشت در بیمارستان هاست که در این شماره همزیستی منتشر شده است.
همچنین در این شماره همزیستی مطالبی با عناوین: « پدر طبیعت ایران درگذشت»، « توصیه امام جمعه گرگان به استاندار و فرمانداران گلستان در جذب سرمایهگذار»، « قشم یا کشم؟»، « 80بازیکن دربسکتبال بانوان قشم فعال هستند»، « نمایش 10 فیلم جشنواره کودک و نوجوان در قشم» و چندین مطلب متنوع دیگر به چاپ رسیده است.
هفته نامه همزیستی که صاحب امتیاز و مدیرمسئول آن تاج محمد کاظمی است از سال 1380 منتشر می شود.
همزیستی نیوز - گوشی و تلویزیونهای هوشمند با قابلیت جدیدی تحت عنوان smart mirroring/view قادر خواهند بود به راحتی با یکدیگر متصل شوند و امکان تبادل هم زمان محتوا، فیلم و تصاویر را برای کاربران به ارمغان بیاورند.
به گزارش ایسنا، تلویزیون های هوشمند یکی از بهترین محصولات در حوزه تکنولوژی بودند که در سالهای اخیر معرفی و عرضه شدند و نظر خیل عظیمی از کاربران و علاقمندان را به سمت و سوی خود جلب کرد. این تلویزیونها همچون یک گوشی هوشمند مبتنی بر یک سیستم عامل که عموملا اندروید است، برنامه ریزی و توسعه داده شده اند و قابلیت اتصال به اینترنت و نصب اپلیکیشنهای مختلف را دارند.
بر اساس گزارش وب سایت airmore ، کاربران گوشیهای هوشمند با بهرهگیری از اپلیکیشنهای مختلفی که به منظور اتصال دستگاه تلویزیون با گوشی هوشمند خود طراحی و برنامه ریزی شده اند، قادر خواهند بود تمامی محتوای موردنظر صفحه گوشی هوشمند خود را بر روی صفحه نمایش بزرگ تلویزیون منزل خود تماشا کنند.
در این گزارش به معرفی بهترین اپلیکیشنهای اندرویدی برای اتصال راحت تلویزیونهای هوشمند با گوشیهای مبتنی بر سیستم عامل اندروید و تماشای محتوای نمایشگر گوشی بر صفحه نمایش تلویزیون خواهیم پرداخت:
1. سامسونگ اسمارت ویو (Samsung Smart View)
اپلیکیشن اسمارت ویو که به صورت پیش فرض بر روی گوشیهای هوشمند و جدید برند سامسونگ نصب شده است، به کاربران اجازه میدهد تا با گوشی خود به تلویزیون وصل شده و فیلم و سریالهای موردعلاقه خود را که بر روی گوشی دانلود کردهاند، بر روی صفحه نمایش تلویزیون هوشمند خود تماشا کنند. در واقع، با اتصال گوشی به تلویزیون هوشمند، موبایل کاربران تبدیل به یک دستگاه کنترل از راه دور میشود و تمامی محتوای آن قابل مشاهده بر روی نمایشگر تلویزیون خواهد بود.
در صورتی که گوشی شما از مدلهای جدید و پرچمدار باشد، این اپلیکیشن به صورت پیش فرض بر روی آن نصب شده و قابل استفاده خواهد بود اما در صورتی که آن را در نوار بالای گوشی مشاهده نمیکنید، می توانید به راحتی با مراجعه به فروشگاه گوگل پلی استور آن را دانلود و نصب کنید.
2. ساید سینک (SideSync)
این اپلیکیشن که توسط شرکت کرهای ساسمونگ طراحی و توسعه داده شده است، به کاربران اجازه میدهد تا هر گونه فعالیتی که بر روی گوشی هوشمند خود انجام میدهند را بر روی نمایشگر بزرگ تلویزیون جلوی خود مشاهده کنند و در واقع نمایشگر کوچک موبایل خود را تبدیل به یک نمایشگر بزرگ در تلویزیون یا لپ تاپ کنند. همچنین آنها میتوانند با استفاده از این اپلیکیشن اطلاعات و دادههای موردنظر خود همچون فایلهای ویدیویی و تصاویر را میان این دو دستگاه مذکور جابجا کنند.
این اپلیکیشن همچنین امکان کنترل هرگونه دستگاه هوشمند سامسونگ را از راه دور برای کاربران موبایلهای اندرویدی فراهم می آورد.
کاربران و علاقمندان برای استفاده از آن تنها کافیست سری به پلتفرم فروشگاه آنلاین و اینترنتی گوگلپلی استور بزنند و با جستجوی کلمه SideSync آن را پیدا، دانلود و نصب کنند. البته باید بدانید که این اپلیکیشن را باید بر روی هر دو دستگاه موردنظر یعنی موبایل و تلویزیون یا لپ تاپ خود نصب کنید تا بتوانید از خدمات و امکانات آن بهره مند شوید.
3. ای پاور میرر (ApowerMirror)
وقتی سخن از اپلیکیشنهای اتصال و ارتباط نمایشگرهای دستگاههای هوشمند (mirroring app) به میان میآید، یکی از بهترین گزینههای موجود در گوگل پلی استور بدون شک ApowerMirror است که همچون اپلیکیشن قبلی، امکانات مختلفی را در اختیار کاربران قرار میدهد . علاوه بر قابلیتهای قبلی برای ارتباط راحت میان گوشی و تلویزیونهای هوشمند، به کاربر اجازه میدهد تا از روی صفحه نمایش گوشی خود اسکرین شات گرفته و آن را با تلویزیون یا لپ تاپ خود مشاهده کنند. بنابراین آنها قادر خواهند بود اسکرین شات وضعیت عملکرد خود در بازیهای موبایلی را برای رقابت با دوستان خود منتشر کرده و بر روی صفحه نمایش تلویزیون خانه خود آن را پخش کنند.
جدول زیر به اختصار قابلیت و امکانات مختلف اپلیکیشنهای ذکر شده در بالا را بیان میکند:
همزیستی نیوز - محققان و پژوهشگران فعال در حوزه امنیت سایبری به تازگی دریافته و اعلام کردهاند که هکرها بدافزار خطرناک جدیدی را تحت پوشش یک اپلیکیشن VPN محبوب منتشر کرده و از این طریق قصد داشتند به اطلاعات کاربران نفوذ و دسترسی پیدا کنند.
به گزارش ایسنا، بدافزارها، باجافزارها و حملات DDOS از جمله تهدیدهای امنیتی بودند که در سالهای اخیر کاربران فضای مجازی را در معرض خطر حملات سایبری قرار دادهاند و موجب لو رفتن اطلاعات شخصی و محرمانه آنها شده است.
بر اساس گزارشی که در وب سایت trustedreviews آمده است، محققان و پژوهشگران فعال در موسسه تحقیقاتی Doctor Web به تازگی دریافته و اعلام کردهاند که یک تروجان و بدافزار خطرناک بانکی تحت پوشش یک نرمافزار VPN معروف و محبوب به نام NordVPN توانسته است اطلاعات فراوانی را از کاربران و قربانیان به سرقت ببرد و به سیستمهای آنها دسترسی و نفوذ یابد.
کارشناسان امنیتی خاطرنشان کردهاند که کاربران بعد از نصب و دانلود اپلیکیشن ویپیان مذکور، به صورت اتوماتیک و خودکار راه ورود هکرها را به حریم خصوصی خود باز کردهاند. این تروجان که نام دیگر آن Win۳۲.Bolik.۲ است، قادر بوده است اطلاعات کاربران را با هر بار روشن و فعال کردن نرم افزار NordVPN به دست بیاورد و دادههای موردنظر هکرها و مجرمان سایبری را در اختیار آنها قرار دهد.
آنها در ادامه به تمامی کاربرانی که اپلیکیشن مذکور را دانلود، نصب و استفاده کردهاند، هشدار دادهاند که هرچه سریعتر آن را لغو نصب (uninstall) کنند تا بیشتر از این راهی برای نفوذ هکرها و مجرمان سایبری برای سرقت اطلاعات شخصی کاربران باز نماند.
اخبار و گزارشهای بسیاری درباره حملات سایبری هرروزه از گوشه و کنار جهان به گوش میرسد و این امر برای امنیت سایبری کشورهای جهان، زنگ هشدار بزرگی محسوب میشود به گونه ای که شرکت های بزرگ توسعه دهنده فروشگاههای آنلاین و اینترنتی همچون اپ استور اپل و گوگل پلی استور همواره به بررسی نرم افزار و اپلیکیشن های موجود بر پلتفرم های خود پرداخته و در صورت یافتن هرگونه بدافزار پنهان در اپلیکیشن ها سریعا به حذف آنها اقدام می کنند.
بر اساس برآورد کارشناسان و تحلیلگران فعال در حوزه امنیت سایبری، آمار حملات سایبری و بدافزاری در دو سال اخیر به شدت اوج گرفته و به بیشترین میزان خود رسیده است. همانطور که در اخبار گذشته اشاره شده است، سالانه شرکتها و سازمانهای دولتی و خصوصی بزرگی در سراسر جهان متحمل خسارات و آسیبهای جبران ناپذیری میشوند که از جمله مهمترین آنها میتوان به حمله سایبری به شرکت مالی اکوئیفاکس در آمریکا، سازمان بهداشت و سلامت در انگلستان، وزارتهای دفاع و امور خارجه بسیاری از کشورها و شرکت حسابرسی دیلویت (Deloitte) در آمریکا اشاره کرد.
یونس شکرخواه درباره دغدغهی این روزهایش در فضای رسانهای میگوید که ترجیح میدهد در خانه بنشیند و تجارب و خاطراتش را بنویسد. این استاد روزنامهنگاری همچنین قصد دارد در حوزه چشماندازهای فردای روزنامهنگاری، new media، فضای آنلاین، social media و فضاهایی که شاید الان به آن توجهی نمیشود، بنویسد.
شکرخواه که در حاشیه مراسم روز خبرنگار در ایسناگفتوگو میکرد، دربارهی مهمترین دغدغههای این روزهایش در حوزه رسانه چنین میگوید: این روزها کماکان تدریس را دارم و خیلی ترجیح میدهم اگر در خانه بنشینم، تجارب و خاطراتم را دوباره بنویسم؛ از محیطهایی که در آنجا بزرگ شدم، جاهایی که ترک کردم و محلهایی که به آنها پیوستم. تغییر فازی که از کار روزنامهنگاری چاپی به آنلاین دادم. دوباره نگاهی به کتابهایم بیندازم و خلاءهایی که داشتهاند را پر کنم.
این روزنامهنگار باسابقه سپس ادامه میدهد: واقعا ترجیحم این است که در خانه بنشینم و تجاربم را بنویسم. کمی هم اگر بشود در حوزه چشماندازهای فردای روزنامهنگاری ترجمه کنم؛ یعنی بیشتر منظورم new media، فضای آنلاین، social media و در مجموع فضاهایی است که شاید الان به آن توجهی نمیشود و فقط مصرفکننده صرف آن با سندرم دانلود و بدون فکر آپلود و کسب مهارتهای این حوزه شدهایم؛ دغدغهی این روزهای من اینهاست.
شکرخواه در پاسخ به اینکه در مجموع فضای رسانهای کشور را این روزها چطور ارزیابی میکند؟ اظهار کرد: به نظرم فضای رسانه ما از جهاتی جالب نیست. تلاش میشود اما یک مقدار از سوی مسوولان، مقامات و ... نسبت به رسانهها کجفهمی وجود دارد و اینکه هر انتقادی را تهدید قلمداد میکنند. از طرف دیگر هم، سرتاسر دنیا به زبان فارسی حرف میزنند، هر چه هم میخواهند میگویند. ما بیتوجه به حرفهای آنها ماندهایم و انگار که کسی نمیشنود. آنها حرف میزنند و دست روزنامهنگار ما خیلی باز نیست که هم سوژههای خودش را تعقیب کند و هم بتواند آن فضای اطراف رسانههای ما که به مخاطب ما دسترسی کامل دارد را با وزن خودش نشان دهد.
این استاد روزنامهنگاری در پایان با اعتقاد بر اینکه فضای رسانهای کشورمان باید به سمت تولید و فقط تولید برود، گفت: رسانههای ما گُر نگیرند و از صفت سازی پرهیز کنند و به قلب حقیقت بزنند. الان که روزنامهها از سرعت رسانههای آنلاین عقب افتادهاند میتوانند کمی سمت تحلیل و مکاشفهگری، تحقیق و پیگیری اخبار بروند.
دورهمی روزنامهنگاران قدیمی با ایسناییها اگرچه در فضایی صمیمی و دوستانه، با هدف تازه کردن دیدارها برگزار شد، اما باز هم سخن از مشکلات خبرنگاران، آینده رسانهها و اهمیت حرفه خبر به میان آمد تا شاید این گفتهها مسیر پرتلاطم خبرنگاری را خصوصا برای کسانی که بهتازگی در این مسیر قرار گرفتهاند روشن کند.
دورهمی جمعی از قدیمیهای خبر و ارتباطات که هر کدام نزدیک به نیم قرن تجربه فعالیت حرفهای را در کارنامه دارند، با طرح پیشنهادها و انتقادهایی برای ادامه مسیر خبرنگاران جوان و بهتر شدن آینده رسانهها همراه بود و البته این صحبتها گاه طعم انتقادهای صادقانه و صریح و ارائه راهکار هم به خود میگرفت.
محمد بلوری، محمدمهدی فرقانی، علیاکبر قاضیزاده، حسن نمکدوست تهرانی، یونس شکرخواه، محمد سلطانیفر، مجید رضاییان، بهروز بهزادی، رضا قویفکر، مسعود مهاجر، مینو بدیعی، بیژن نفیسی، امیدعلی مسعودی، مختار مسعود و مهدی شادمانی، روزنامهنگاران پیشکسوتی بودند که هر کدام در سخنانی، از سختیها و در عین حال عشق به حرفه خبرنگاری سخن گفتند و توصیههایی را برای نسل جوانی که بهتازگی پا به این عرصه گذاشتهاند، مطرح کردند.
از «وی گفت» و «وی افزود» خلاص شویم
مجید رضاییان، روزنامهنگار پیشکسوت و استاد دانشگاه با تاکید بر اهمیت روزنامهنگاری حرفهای در سخنانی اظهار کرد: شاید رسانه به نوعی واژهای است که با آزادی بیان تعریف میشود و در قانون اساسی هم گفتهایم، ولی انگار با روزنامهنگاری و رسانه و آزادی بیان رودربایستی داریم. نمیخواهم از این کلیدواژه تکراری استفاده کنم، اما فکر میکنم کار و مهارت حرفهای میتواند هر چیزی را دور بزند و هر در بستهای را باز کند.
او بیان کرد: ما باید بتوانیم در خبرگزاریها از «وی گفت» و «وی افزود» خلاص شویم و به سمت توسعه فرمهای دیگر برویم. چون معتقدم مهارت حرفهای میتواند در شرایط مختلف و به اقتضائات مختلف، نیازها را برآورده کند.
روزنامهنگاری بدون تفکر جوانگرایانه و انتقادی، آینده ندارد
در ادامه محمد سلطانیفر، استاد دانشگاه و معاون سابق امور مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطرنشان کرد: ذات یکسری از کارها با افرادی خاص عجین شده است؛ شغل روزنامهنگاری هم شغل جوانی است و این جوانی باید با یک نگاه منتقدانه عجین شود تا روزنامهنگاری رشد پیدا کند. روزنامهنگاری بدون تفکر جوانگرایانه، انتقادی و چپگرایانه نمیتواند ادامه پیدا کند.
سلطانیفر با بیان اینکه «خوشبختانه ایسنا تا حدودی این کار را انجام داده است»، ادامه داد: اینکه همچنان ایسنا پذیرای نسلهای جوان است نشان میدهد که ایسنا هنوز میخواهد خبرگزاری دانشجویان باشد و چه بهتر که افرادی مسنی همانند من، آرام آرام این فضا را به دست روزنامهنگاران جوان بدهیم.
این استاد دانشگاه بار دیگر تاکید کرد که نگاه انتقادی و جوانگرایی و فضایی که در خبر وجود دارد، دو موضوع جدانشدنی هستند.
بال «حقوق» روزنامهنگاری از ابتدا شکسته بود
همچنین محمد مهدی فرقانی، روزنامهنگار پیشکسوت و رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی در سخنانی توصیههایی را برای نسل جوان خبرنگار و آینده ایسنا مطرح کرد.
او در ابتدای صحبتهای خود، با اشاره به حضور جمعی از روزنامهنگاران پیشکسوت در کنار هم اظهار کرد: وقتی دور میز را نگاه میکنیم، خاطرات نزدیک به نیم قرن و یاد استادانی که از آنها آموختیم برایمان زنده میشود. استادی همانند آقای بلوری که بسیار از ایشان آموختیم و خوشحالم که همچنان از نعمت صحت و سلامت برخوردارند. همچنین از ایسنا نیز برای فراهم کردن این محفل تشکر میکنم.
فرقانی سپس نکاتی را برای نسل جوان روزنامهنگار مطرح و اظهار کرد: همه ما میدانیم که اصولا روزنامهنگاری روی دو بال حقوق و آزادی و مسئولیت اجتماعی حرکت میکند که این دو بال باید با هم توازن و تعادل داشته باشد. بال حقوق از همان ابتدا در کشور ما شکسته بود و تا امروز نیز ترمیم نشده است؛ یعنی ما قوانینی که حقوق روزنامهنگاران را به رسمیت بشناسد و تضمین کند نداریم. اما این موضوع نباید باعث شود که روزنامهنگاران و بهخصوص نسل جوان بخواهند مسئولیتهای این حوزه را از یاد ببرد و در سایه فقدان حقوق روزنامهنگاری اینگونه فکر کند که به توجه به مسئولیتهای روزنامهنگاری هم نیازی نیست.
او خاطرنشان کرد که اگر حرفه روزنامهنگاری شریف و قابل احترام است به خاطر همین مسئولیتهای اجتماعی است و نه به خاطر قابلیت پولسازی یا هر موضوع دیگری.
رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی اظهار کرد: ما در نسلی زندگی میکنیم که عدهای صحبت از مرگ مطبوعات و رسانههای سنتی میکنند. در عصری که با فعالیت روزنامهنگاران و شهروندان در رسانههای اجتماعی مواجه هستیم و این رسانهها به نوعی عنان تولید و انتشار اخبار را از رسانههای سنتی گرفتهاند، پایبندی به اصول و ارزشهای روزنامهنگاری میتواند عمر مفید این رسانهها را طولانیتر کند.
او ارزشها و اصول حرفهای روزنامهنگاری را موضوعاتی همانند پایبندی به صحت، صداقت، امانتداری، عینیت و پایبندی به اصول و اخلاق حرفه، وارد حوزه توهین، افترا و هتک حرمت نشدن، نان به نرخ روز نخوردن و وارد حریم خصوصی افراد نشدن برشمرد و تاکید کرد که رعایت این اصول میتواند مرجعیت رسانههای سنتی را به آنها بازگرداند. بر همین اساس هم از دوستان جوانتر خواهش میکنم که در آغاز راه، این اصول را ملکه ذهن و چراغ راهنمای کارشان قرار بدهند.
امروز دست قهرمانهای دروغین سریع رو میشود
یونس شکرخواه، روزنامهنگار پیشکسوت و استاد روزنامهنگاری نیز پیشنهادهایی برای آینده ایسنا عنوان و خاطرنشان کرد: ما تقریبا کم و بیش با تحولات ایسنا از زمان شکلگیری گرفته تا نوع رشد، دگردیسیها، پوست انداختنها و تغییر مثبتی که در حیطه تنظیم خبر پیش گرفته است، آشنا هستیم؛ البته نمیگویم ایدهآل است اما با بسیاری از خبرگزاریها حتی آنهایی که عمر بیشتری دارند، فاصله خوبی دارد.
این استاد دانشگاه در ادامه خطاب به خبرنگاران ایسنا، اظهار کرد: در این میان به نظرم خطری که الان این خبرگزاری را تهدید میکند، عوض شدن نقش آن با روزنامهنگاری است. شما اخیرا بسیار گیر تیتر و لید افتادهاید، اما این کار شما نیست و من این موضوع را خطرناک میدانم. شما هم باید همانند سایر خبرگزاریها از جنبه گردآوری و پردازش به ماده خام خود بها بدهید. ماده خام برای شما بسیار مهمتر از شکل پردازش است. حتی به نظرم لیدهای جمعبندی که هر شش عنصر را داشته باشد برای شما بهتر است، اما شما اغلب لید نقل قولی یا متعارض میزنید که به نظرم کار شما نیست.
شکرخواه با بیان اینکه «ایسنا از تولیدات گفتوگویی خود فاصله گرفته است»، اظهار کرد: امیدوارم این گفتوگوها به روال سابق برگردد؛ چون از این گفتوگوها مواد خام خوبی به دست میآمد و سوژهها را نیز ملموستر میکرد. همچنین شما میتوانید میزگردهای تخصصی برگزار کنید. شاید ما روزنامهنگاران چندان فرصت نکنیم که به عنوان مثال موضوع بلاکچین را مورد بررسی قرار بدهیم؛ این کار شماست که به زبان ساده بگویید این بلاکچین چیست. توقع میرود که شما که بدون وقفه امکان تولید دارید، زودتر از روزنامهنگارها به سراغ این موضوعات بروید. شما باید در ایسنا افرادی داشته باشید که بتوانند سوژهها را بُلد کنند و آنها را زخمی نکنند.
این روزنامهنگار پیشکسوت همچنین اظهار کرد: صحت و درستی خبر، از اصول بنیادی روزنامهنگاری است و هر جا در این زمینهها خطا کنید چوبش را هم خواهید خورد. یعنی اگر سرعت را فدای دقت کنید زمین خواهید خورد و اگر دقت را بالا ببرید و سرعت را از دست بدهید باز هم زمین خواهید خورد. امروز فضا عوض شده است؛ دیگر نه میشود قهرمان اخلاق باقی ماند و نه میشود قهرمان آزادی شد. چراکه اخلاق و قهرمانبازی دروغین خیلی سریع افشا میشود.
شکرخواه بیان کرد: بر همین اساس هم شما باید برای خبرنگاران جوان ایسنا کلاسهایی را برگزار کنید که برخی از موضوعات را همیشه آویزه گوششان کنند. شاید شما خبرنگاران جوان ما را به دید پدربزرگی نگاه کنید، اما باور کنید که الان محمد بلوری همانند یک پلنگ تیزپنجه میتواند یک سوژه را شناسایی و ارائه کند و شما خواب باشید هنوز. پس لطف کنید برای نسل جوانتان کلاسهای متعددی را برگزار و تجارب نسل پیشکسوت را به نسل جوان منتقل کنید و حتما نتیجه آن را خواهید دید.
روزنامهنگاری حرفهای هرگز تمام نمیشود
همچنین حسن نمکدوست تهرانی، روزنامهنگار پیشکسوت و استاد روزنامهنگاری در سخنانی خاطرنشان کرد: ما همه فریبخورده روزنامهنگاری هستیم و به اینکه فریب خوردیم هم خوش هستیم، کیف میکنیم و هیچکدام هم پشیمان نیستیم. حسین شهیدی، یکی از دوستان خوب روزنامهنگار یک بار تعبیری را به کار برد که برایم بسیار جالب بود؛ میگفت ما حرفه عجیبی داریم که مهارتهای اصلی آن را میتوان ظرف چند ماه آموخت، اما تا آخر عمر در آن به کمال نرسید.
او یادآور شد: این واقعیتی است که یادگیری در روزنامهنگاری هیچوقت تمام نمیشود. همه ما که دور این میز نشستهایم هنوز باید یاد بگیریم. روزنامهنگاری خیلی چیزها برای یاد گرفتن دارد و بدانید که تا آخر باید خوب بخوانید، خوب ببنید و خوب بشنوید. اصلا هم به این حرفها توجه نکنید که روزنامهنگاری تمام میشود؛ اصلا چنین خبری نیست و روزنامهنگاری حرفهای هرگز تمام نمیشود. آن اتفاقی که در فضاهای عمومی میافتد روزنامهنگاری نیست و جای روزنامهنگاری را هم نمیتواند بگیرد.
تئوری و عمل در کنار هم روزنامهنگار خوب میسازد
در ادامه بیژن نفیسی، روزنامهنگار پیشکسوت و استاد دانشگاه از فاصله میان مراکز آکادمیک و رسانهها گله کرد و گفت: از آنجایی که به صورت فعال در دانشگاه و روزنامه حضور دارم، احساس میکنم که خیلی بیش از گذشته میان مراکز آکادمیک و رسانهها فاصله افتاده است. نمیدانم مقصر این امر کدام نهاد است.
او یادآور شد: همانگونه که دانشکدههای علوم پزشکی با بیمارستانها و مراکز درمانی در ارتباط هستند و از این طریق پزشکها را پرورش میدهند، دانشکدههای علوم ارتباطات نیز باید با رسانهها در ارتباط باشند. اما اصلا اینچنین نیست و با تشکیلاتی همانند صداوسیما که اصلا نمیتوان برای کارآموزی دانشجویان این رشته ارتباط برقرار کرد؛ البته خوشبختانه در ایسنا این امکان تا اندازهای فراهم شده است.
این روزنامهنگار پیشکسوت تاکید کرد که ما بخش زیادی از روزنامهنگاری را پشت میزها یاد گرفتیم و آن تجربیاتی که در تحریریهها کسب کردیم، هرگز در کلاسهای درس به ما یاد داده نشد. در واقع اگر تئوری و عمل در کنار هم قرار نگیرند، کار به سرانجام درستی نمیرسد.
نفیسی با بیان اینکه «روزنامهنگاری در حال حاضر شرایط سختی را میگذارند»، اظهار کرد: اما در عین حال معتقدم که ما میتوانیم تمام تهدیدها را به فرصت تبدیل کنیم. ما الان خیلی از روزنامهنگاران قدیمی را برای حضور در رسانههای جدید آماده و سعی میکنیم که به نوعی سوار این شبکهها شویم تا جلوی تاثیرگذاری بیش از اندازه این رسانهها را بگیریم. به نظرم خیلی فرق است میان رسانههای رسمی همانند ایسنا با شبکههای اجتماعی که بسیار فراگیر و در عین حال احساسمحور هستند.
او همچنین در پایان سخنان خود در جمع ایسناییها یادآور شد که ایسنا از رسانههای پیشتاز است که بسیاری از رسانههای خارجی نیز اخبارشان را به نقل از این خبرگزاری کار میکنند. من نیز برای شما آرزوی موفقیت میکنم.
تفاوت روزنامهنگاری امروز با گذشته در آموزش است
مهدی شادمانی که سالها صفحهآرایی روزنامه «کیهان» را بر عهده داشت نیز در سخنانی یادآور شد: این دورهمی باعث شد تا خاطرات ۴۰ سال پیش بار دیگر زنده شود و ما انگار بار دیگر خودمان را در کنار هم و در تحریریهای دیدهایم.
او تفاوت روزنامهنگاری امروز با گذشته را آموزش عنوان کرد و یادآور شد: من سالها در کنار روزنامهنگاران بزرگی که هر کدام به تنهایی میتوانستند یک رسانه را اداره کنند، کار کردم. ما در مدت این ۴۰ سال خیلی آموختیم و الان هم هنوز در حال آموزش هستیم. فکر میکنم ایسنا هم میتواند فرصتی را فراهم کند که خبرنگاران جوان آن در کنار پیشکسوتان این حوزه فعالیت کنند.
چند پیشنهاد برای ایسنا
مختار مسعود، روزنامهنگار پیشکسوت نیز که در این مراسم عنوان کرد در حضور دبیر سابق خود این جسارت را نمیکند که اظهار نظر کند، پس از پایان مراسم متنی را به شرح زیر در اختیار ایسنا قرار داد:
«با توجه به اینکه ایسنا را در بین خبرگزاریهای رسمی کشور مستقلتر، صادقتر، معتمدتر و دلسوزتر به حال کشور و مردم میدانم، انتظار دارم که در مورد مهمترین خواسته افکار عمومی، یعنی مبارزه قاطع با مفاسد اقتصادی، پیشتاز باشد.
نتایج نظرسنجی «ایسپا» درباره اعتراضهای دی ماه ۹۶ که ۱۷ بهمن همین سال منتشر شد، نشان داد که ۸۰ درصد شرکتکنندگان در نظرسنجی، مباحث اقتصادی از جمله، تنگناها و مشکلات کسب و کار، فساد مالی و بی عدالتی را مهمترین دلیل نارضایتی خود اعلام کردند. رهبر انقلاب نیر در سخنرانی مورخه ۱۹ /۱۱ /۹۶ نیز به صراحت فرمودند که «مردم بسیاری از مشکلات را تحمل میکنند، اما از فساد و تبعیض شکوه دارند و آن را تحمل نمیکنند».
مردم سالها است که کمبودها، تورم و گرانی را با امید به بهبودی اوضاع اقتصادی کشور تحمل میکنند، اما نمیتوانند چشمان خود را بر روی مفاسد اقتصادی دانه درشتها، نوکیسهها، یقه سفیدها و برخی آقازادهها ببندند و تبعیض و بیعدالتی و عدم برخورد قاطع با حجم انبوه مفاسد اقتصادی بیش از هر مساله دیگر آنان را رنج میدهد. همانگونه که رهبر انقلاب در فرمان ۸ مادهای خود، ضرورت مبارزه قاطع با مفاسد اقتصادی بدون هیچ تبعیضی را یادآور شدند و از مسئولان سه قوه خواستند که به «امالفسادها و دانه درشتها» بپردازند و نقاط اصلی را رها نکنند، خواست عمومی مردم هم که در ضربالمثلهایشان متبلور است این است که: مسئولان در مبارزه با مفاسد اقتصادی به جای برخورد با «آفتابه دزدها» به سراغ «شتردزدها» بروند.
بر همین اساس از ایسنا انتظار میرود که در افشای جرایم و مفاسد اقتصادی «دانه درشتها» و «شتردزدها» پیشگام باشد. انتظار دیگر از این رسانه معتبر و مهم کشور این است که اجرای اصل «از کجا آوردهای را» در مورد مسئولان و نوکیسهها را نیز پیگیری کند. در همین زمینه طرح «اعاده اموال نامشروع مسئولان به بیت المال» که اسفندماه ۹۶ با هدف حفظ حقوق عمومی، بازگرداندن اموال نامشروع و بازسازی اعتماد عمومی ملت تقدیم مجلس شده است، سوژه مهمی برای پیگیری ایسنا است که امیدوارم خبرنگاران صادق، جسور و زحمتکش تا تحقق کامل این طرح دست از تلاش برندارند و افتخار دیگری را در کارنامه رسانهای خود به ثبت برسانند.»
امروز بسیاری از مرزها شکسته شده است
در ادامه، مینو بدیعی، روزنامهنگار پیشکسوت و مؤلف کتابهای آموزشی روزنامهنگاری نیز ایسنا را از پیشروترین خبرگزاریهای ایران برشمرد و اظهار کرد: چهرههای جوان این مراسم، من را به یاد دورانی که خودمان به تازگی کار روزنامهنگاری را آغاز کرده بودیم، میاندازد. ما نسلی بودیم که از دانشکده علوم ارتباطات به روزنامه «کیهان» آمدیم و رنگ درخشانتری به این روزنامه دادیم.
این روزنامهنگار پیشکسوت یادآور شد: در چهرهی این جوانهایی که امروز در مراسم حضور دارند، میبینم که آیندهی روزنامهنگاری مدرن ایران را رقم میزنند. این چهرهها برای من یادآور حسین قندی و دیگر دوستان است وقتی که جوان بودیم و پا به این عرصه گذاشتیم. امیدوارم ایسنا این نسل جوانی که آورده است را به سمت و سویی هدایت کند که بتواند در آینده چهرههای درخشانتری از روزنامهنگاران پیشکسوت حاضر در این جمع را معرفی کنند.
او همچنین درباره تفاوتهایی که در عرصه خبر و خبرنگاری به واسطه گسترش رسانههای اجتماعی و پدیده شهروند خبرنگاران، ایجاد شده است، گفت: به نظرم امروز بسیاری از مرزها شکسته شده است و دیگر خبرگزاری فقط دادن خبر نیست، بلکه خبرگزاری باید در متن زندگی باشد. درست همانند آن زمان که روزنامه بخشی از زندگی مردم بود.
هدیه روز خبرنگار اشکال دارد؟
در ادامه این مراسم علیاکبر قاضیزاده، از استادان و روزنامهنگاران پیشکسوت، در سخنانی با موضوع دریافت هدیه از سوی خبرنگاران بهویژه در روز خبرنگار، اظهار کرد: از من پرسیده شد که آیا به مناسبت روز خبرنگار، آیا خبرنگاران محق هستند که هدیه یا یادبودی را بگیرند یا خیر.
او ادامه داد: من کتابی را به نام «اخلاق روزنامهنگاری» ترجمه کردهام. در بخشی از این کتاب به موضوع هدایا پرداخته شده و تصریح میکند که در عالم روزنامهنگاری خبرنگار در آن طرف آب حق گرفتن هدیه ندارد. دلیل آن هم خیلی واضح است؛ گرفتن هدیه و کارتهای اعتباری یک نوع محبت را میان دهنده و گیرنده ایجاد میکند و این موضوع ممکن است روی کار روزنامهنگار اثر میگذارد. به همین دلیل هم در فرم استخدام خبرنگاران بسیاری از رسانههای معروف عنوان شده است که حق گرفتن کادو ندارید. منتهی با این تبصره که در حد یک خودکار، تقویم و ... اشکالی ندارد. که البته حداکثر قیمت آن هم مشخص شده است. حتی در این فرم عنوان میشود که خبرنگار حق دریافت بلیط و هزینه سفر برای پوشش برنامههای خبری از سوی آن سازمان را هم ندارد.
قاضیزاده خاطرنشان کرد: همه این موارد درست و پذیرفته است. اما این موارد مربوط به جوامعی است که خیلی موضوعات دیگر را همانند تامین روزنامهنگار، محیط امن، مسئولیت پاسخگویی مسئولان و ... را هم دارند؛ بنابراین در چنین شرایطی اگر به مناسبت روز خبرنگار هدیهای هم به خبرنگاری داده شده، اجازه دهید خیلی این موضوع را سر علم نکنیم.
او یادآور شد: خواهش میکنم در این موارد خیلی به خبرنگارانمان سخت نگیریم و پیش خودمان بگوییم سالی یک روز، روز خبرنگار است و هر جا میروند از حساسیت و اهمیت این شغل میگویند و این یک روز هم که تمام میشود، همه چیز فراموش میشود.
سلامت و تجربه خبرنگار بسیار مهم است
محمد بلوری، روزنامهنگار پیشکسوتی که از او با عنوان پدر حادثهنویسی مطبوعات ایران یاد میشود، در ادامه این صحبتهای علیاکبر قاضیزاده، خاطرنشان کرد: در زمان ما هدیه گرفتن واقعا پدیده مذمومی بود و حتی اگر کسی هدیه میگرفت ما اصلا او را نگاه هم نمیکردیم.
او ادامه داد: یادم است رئیس شیلات مقداری خاویار را به آمریکاییها فروخته بود و چند میلیون دلار سوءاستفاده کرده بودند. در دادگاه محاکمهای برایش برگزار شده بود که حدود ۱۰ روز هم به طول انجامید. آخر شب به «کیهان» رفتم تا خبرها را بنویسم که برای روز بعد آمده باشد. ساعت ۱۰ شب بود و ماشین نبود که به خانه برگردم و حتی پول تاکسی هم نداشتم. وارد خیابان فردوسی شدم و در تاریکی به سمت توپخانه میرفتم یک نفر صدایم زد؛ وکیل همان رئیس شیلات بود که در محاکمه فقط برایش یک سال زندان بریده بودند و به شادمانه این رأی هدیهای را برای خبرنگاران فرستاده بود.
این روزنامهنگار پیشکسوت یادآور شد: در پاکت ۱۰ هزار تومان پول بود که آن زمان میتوانستم با آن خانه بخرم. وقی پول را دیدم خندهام گرفت و گفتم من الان پول کرایه تاکسی هم نداشتم، اما نمیتوانم این پول را قبول کنم. چون فکر میکردم و همچنان معتقدم که سلامت خبرنگار خیلی مهم است. الان خبرنگاران به برنامهها میروند و هدیه میگیرند و خیلی زشت است. این کثافتکاری در دوران احمدینژاد نیز باب شده بود.
بلوری با بیان اینکه «الان روزنامهها وضعیت اسفباری دارند»، خاطرنشان کرد: در دورهای که ما کار میکردیم و تیراژ روزنامهها میلیونی بود، هر گزارشی را برای انتشار رد نمیکردیم و در انتخاب اخبار بسیار دقت داشتیم. آن زمان کیفیت کار بالا بود و برای نوشتن یک گزارش تحقیق و مطالعه میشد. یادم است یک بار یکی از روزنامهنگاران برای اینکه درباره گدایی گزارش بنویسد، یک هفته گدا شده بود.
او با تاکید بر اهمیت انتقال تجربیات به نسلهای جدید که وارد حرفه خبر و روزنامهنگاری میشوند، اظهار کرد: یادم است دکتر مصباحزاده (مدیر وقت روزنامه «کیهان») میگفت من میتوان یک آخرین مدل ماشین چاپ را از آلمان خریداری کنم، اما برای یک خبرنگار باید ۱۰ سال وقت بگذارم تا تجربه پیدا کنم. چون برای تجربه ارزش قائل بودند.
به خبرنگار بودنتان افتخار کنید
رضا قویفکر، روزنامهنگار پیشکسوت نیز در سخنانی کوتاه اظهار کرد: توصیه من به خبرنگاران جوان این است که عاشق کارتان باشید و برای اینکه خبرنگار هستید به خودتان افتخار کنید. به این حرفها هم گوش نکنید که مطبوعات کاغذی از بین خواهد رفت. سعی کنید همیشه تمیز و شیک باشید و قبل از اینکه به مصاحبه بروید حتما مطالعه کنید. در زندگی کتاب بخوانید، مطالعه کنید، فیلم ببینید، تئاتر بروید و خودتان را بهروز نگه دارید تا همیشه آگاه باشید.
یاد گرفتم روزنامهنگار محبوبی باشم
سپس مسعود مهاجر، روزنامهنگار پیشکسوت که سالهاست به عنوان روزنامهنگار آزاد فعالیت حرفهای خود را ادامه میدهد، از اهمیت توجه به روزنامهنگاران جوان سخن گفت و بیان کرد: امروز سهم زندگی در اخبار تقریبا صفر است؛ یعنی روزنامهها بخش زندگی ندارند و به همین خاطر هم از خانوادهها بریدهاند؛ این درحالی است که در گذشته خانوادهها با رسانهها در ارتباط بودند و در واقع خواندن نشریات بخشی از زندگی خانوادهها را تشکیل میداد.
او ادامه داد: برمیگردم به حدود ۶۰ سال پیش و دوره کودکیام که در تبریز بزرگ میشدم. آن زمان همه مجلات و روزنامههای خوب به آنجا میآمد که در راس آنها اطلاعات هفتگی و مجله دانستنیها قرار داشت. آن مجله خواندنیها به خانه ما میآمد و ما چهار بچه دعوا میکردیم که اول چه کسی این مجله را از پدرمان بگیرد و بخواند. این مجله هر هفته دو بار منتشر میشد و ما همیشه برای خواندن آن با هم مسابقه میگذاشتیم.
مهاجر خاطرنشان کرد: من در این ۴۴ سالی که پا به عرصه روزنامهنگاری گذاشتم مطلقا هیچوقت مشکل مالی نداشتم و هیچگاه هم نه تبلیغات گرفتم و نه تجارت کردم؛ فقط یاد گرفتم که روزنامهنگار محبوبی باشم، چون الگوی من روزنامهنگارانی بودند که در دنیا محبوب بودند و فقط هم محبوب یک قشر نبودند. بلکه حتی محبوب قشرهایی هم بودند که از آنها انتقاد میکردند.
این روزنامهنگار پیشکسوت با تاکید بر اینکه انتقادهای مطرحشده از سوی روزنامهنگاران حتما باید با ارائه راهکار همراه باشد، یادآور شد: دلیل اینکه مطبوعات ما امروز از جامعه عقب افتاده این است که هیچکدام از آنها نمیتوانند آگهی جذب کنند. چرا روزنامهها با صنعتشان قهر کردهاند و صنعت از روزنامهها میترسد؟ چرا روزنامهنگاران را در اتاقهای وزارتخانهها راه نمیدهند؟ چرا خود روزنامهنگاران به مامورهای سانسور در وزارتخانهها تبدیل میشوند؟
او اظهار کرد: طبیعی است که وقتی پول کافی به روزنامهنگاران داده نشود چنین اتفاقهایی هم رخ نمیدهند. پس آن چیزی که روزنامهنگاران نیاز دارند تامین مالی است. اینگونه نیست که روزنامهنگاران ما فقط در رسانهای کار کنند و باید به فکر درآمدزایی از مهارتهایی که دارند باشند. نمیشود که ما در رسانهها زبانی داشته باشیم که هیچ کسی از ما اقبال نکند و به نهادهایی وابسته باشیم که عادت کردند انتقاد بشنوند، ولی عادت نکردهاند که انتقادات منطقی بشنوند.
مهاجر تصریح کرد: از شما خواهش میکنم این حرفه را محترم بشمارید. روزنامهنگاری حرفه محبوبی است و سعی کنید هم در میان دولت و هم مردم محبوب باشید. نمیشود که یک طرف را رها کنیم و چریک باشیم؛ همین میشود که الان روزنامهنگاران ما را در اتاقها راه نمیدهند. وقتی روزنامهنگار بودم و همچنان هم، به هر جایی که بروم کسی جلوی من را نمیگیرد، اما جلوی بسیاری از خبرنگاران را میگیرند. ما چریک نیستیم و نمیتوانیم قوانین را عوض کنیم، اما میتوانیم با مهارتی که داریم همه حرفها را بزنیم و کوتاه نیاییم و در عین حال زبان و قلممان را هم حفظ کنیم.
چطور انتظار دارید خبرنگار کارت هدیه نگیرد؟
امیدعلی مسعودی، استاد علوم ارتباطات نیز در سخنانی از بیتوجهی رسانهها به موضوعات مهمی همچون فساد گله و خاطرنشان کرد که تعجب میکنم چرا رسانهها پیش از اینکه دادگاههای فسادهای مالی برگزار شود، به این موضوعات نمیپردازند؟
مسعودی با بیان اینکه «ما باید از خودمان انتقاد کنیم»، خاطرنشان کرد: متاسفانه کشور ما پرحادثهترین کشور دنیا است؛ هم از نظر بحرانهای طبیعی و غیرطبیعی و هم از نظر موضوعات دیگری همچون فساد. من تعجب میکنم ایسنا هیچگاه به فسادی که در دانشگاهها در سطح هیات مدیره و استادان و کارکنان وجود دارد نپرداخته است.
این استاد علوم ارتباطات با بیان اینکه «رسانهها دچار روزمرگی شدهاند»، تاکید کرد که تا زمانی که رسانهها دچار روزمرگی هستند، کسی هم با آنها کاری ندارد. فکر میکنم باید به سمت روزنامهنگاری تحقیقی پیش برویم تا حتی پیش از آنکه دادگاهی برگزار شود، فساد ریشهکن شود. در این میان در جامعهای که فساد همانند تار عنکبوت اطراف خبرنگاران را گرفته است، شما انتظار دارید خبرنگار کارت هدیه نگیرد؟
او یادآور شد که من زمانی مدیر روابط عمومی بودم. ماههای اول اصلا نمیتوانستم باور کنم که برای مصاحبه خبری رییس سازمان باید به خبرنگار کارت هدیه بدهیم! اما به من فهماندند که الان اینگونه است. تا زمانی که چشم ما به دولت است، آن هم دولتی که شرایط خوبی برای دادن حقوقهای ما ندارد، وضعیت همین است. در حالی که به نظرم باید به سمتی برویم که دولت از ما کمک مالی بگیرد و نه اینکه چشم ما به کمکهای دولت یا هدیههای سازمانها باشد.
مسعودی همچنین درباره همگرایی رسانهای اظهار کرد: من نیز به مرگ روزنامهها باور ندارم. بالارخه روزنامهنگاری حرفهای در سطح بالای خودش ادامه پیدا میکند. اما مهم این است که ما چطور میتوانیم با فناوریها همگرایی پیدا کنیم.
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) با پایان مراسم روز خبرنگار و دید و بازدیدهای مرسوم این مناسبت، دورهمی دوستانهای را با حضور جمعی از بزرگان این عرصه برگزار کرد؛ تا این بار برخلاف مراسم رسمی این روز، فقط صحبت از خبر باشد، با اهل خبر.
دورهمی خبرنگاران ایسنا با روزنامهنگاران پیشکسوتی که هر کدام نزدیک به نیم قرن تجربه فعالیت حرفهای را در کارنامه خود دارند، با طرح پیشنهادها و انتقادهایی برای ادامه مسیر خبرنگاران جوان و بهتر شدن آینده رسانهها برگزار شد.
محمد بلوری، محمدمهدی فرقانی، علیاکبر قاضیزاده، حسن نمکدوست تهرانی، یونس شکرخواه، محمد سلطانیفر، مجید رضاییان، بهروز بهزادی، رضا قویفکر، محمد مهاجر، مینو بدیعی، بیژن نفیسی، امیدعلی مسعودی، مختار مسعود و مهدی شادمانی، روزنامهنگاران پیشکسوتی بودند که هر کدام در سخنانی، از سختیها و در عین حال عشق به حرفه خبرنگاری سخن گفتند و توصیههایی را برای نسل جوانی که بهتازگی پا به این عرصه گذاشتهاند، مطرح کردند.
علی متقیان، مدیر عامل خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در این مراسم، با تشکر از حضور روزنامهنگاران پیشکسوت در دورهمی این رسانه، یادآور شد: حضور شما استادان بزرگوار برای ما بسیار ارزشمند است. خدا را شکر میکنیم کسانی که نزد شما آموزش دیدهاند، دانشجویان شما هستند و به شاگردی شما افتخار میکنند، امروز در خبرگزاری فعال هستند که خوشبختانه خوشنام است. احساس میکنم که شما نیز به عنوان اساتید مسلم این رشته، وقتی قلم و نتیجه کار این دانشجویان را میبینید، خوشحال هستید.
او همچنین درباره ساختار خبرگزاری دانشجویان ایران، خاطرنشان کرد: تمام تلاش ما این بوده است که اداری نشویم و خوشبختانه اداری هم نشدیم؛ البته محاسباتی وجود دارد، اما اولویت اصلی ما کیفیت است و هیچگاه نخواستهایم که کمیت را فدای کیفیت کنیم. ایسنا یک خبرگزاری دانشجویی است و عمده خبرنگاران ما دانشجویان جوان، باهوش، پُراستعداد، خستگیناپذیر و غیروابسته هستند. در این میان تفاوتی که بعد از ۲۰ سال در این خبرگزاری پدید آمده، این است که دروازهبانان خبر ما دانشجویان قبل و حرفهایهای امروز هستند. معتقدم که اگر ایسنا اعتباری پیدا کرده است، نتیجه شور و حال جوانی و وابسته نبودن خبرنگاران و تدبیر و حرفهای بودن دروازهبانان خبر در کنار هم است.
متقیان افزود: خوشبختانه در ارزیابیهایی که به صورت مرتب انجام میدهیم، بهرهمندی از اخبار ایسنا جزو رتبههای اول در میان سایر خبرگزاریهاست. یعنی به اخبار ما اعتماد دارند و این اعتماد، هم نتیجه اعتبار ۲۰ ساله ایسنا و هم صداقت ما در انعکاس اخبار است. ما از شما استادان آموختهایم که درست بنویسیم، صادق و امانتدار باشیم و به واقعیتها و درد مظلومان توجه کنیم.
مدیرعامل ایسنا خاطرنشان کرد: در مجموع تمام تلاشمان در وهله نخست این است که این خبرگزاری را اداری نکنیم؛ هرچند که در عین حال تمام توانمان این است که حق و حقوق خبرنگاران را هم ضایع نکنیم.
او با بیان اینکه «خوشبختانه خبرنگاران ما وابستگی به مال و قدرت ندارند»، اظهار کرد: همچنین هیچ وابستگی به جناحهای سیاسی نداریم و به همین خاطر هم آزاد مینویسم. شاید گاهی به ما نسبتهای سیاسی خاصی بدهند، اما اشکالی ندارد. چون آنچه در قلم عزیزان ما در این خبرگزاری میآید، نشان میدهد که ایسنا هیچگونه وابستگی به جناحهای سیاسی نداشته و ندارد و خوشبختانه از این جهت سربلند و آزاده هستیم. شاید گاهی برخی از موضوعات را رعایت کنیم، اما هیچگاه استقلالمان را زیر سوال نبردهایم.
در این نشست همچنین استادهای ارتباطات و روزنامهنگاری به ایراد سخنرانی و بیان دغدغههای خود در این حیطه پرداختند.
مجید رضاییان، روزنامهنگار پیشکسوت و استاد دانشگاه در سخنانی با تاکید بر اهمیت روزنامهنگاری حرفهای یادآور شد که رسانه واژهای است که با آزادی بیان تعریف میشود و در قانون اساسی هم گفتهایم، ولی انگار با روزنامهنگاری و رسانه و آزادی بیان رودربایستی داریم. نمیخواهم از این کلیدواژه تکراری استفاده کنم اما کار و مهارت حرفهای میتواند هر چیزی را دور بزند و هر دری را باز کند.
در ادامه محمد سلطانیفر، استاد دانشگاه و معاون سابق امور مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخشی از سخنان خود بیان کرد که ذات یکسری از کارها با افرادی خاص عجین شده است؛ شغل روزنامهنگاری هم شغل جوانی است و این جوانی باید با یک نگاه منتقدانه عجین شود تا روزنامهنگاری رشد پیدا کند. روزنامهنگاری بدون تفکر جوانگرایانه و انتقادی نمیتواند ادامه پیدا کند. خوشبختانه ایسنا تا حدودی این کار را انجام داده است.
همچنین محمد مهدی فرقانی، روزنامهنگار پیشکسوت و رئیس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی در سخنانی توصیههایی را برای نسل جوان خبرنگار و آینده ایسنا مطرح کرد. او یادآور شد: همه ما میدانیم که روزنامهنگاری روی دو بال حقوق و آزادی و مسئولیت اجتماعی حرکت میکند که این دو بال باید با هم توازن و تعادل داشته باشد. بال حقوق از همان ابتدا در کشور ما شکسته بود و تا امروز نیز ترمیم نشده است؛ اما این موضوع نباید باعث شود که روزنامهنگاران و بهخصوص نسل جوان بخواهند مسئولیتهای این حوزه را از یاد ببرد.
یونس شکرخواه، روزنامهنگار پیشکسوت و استاد روزنامهنگاری نیز پیشنهادهایی را برای آینده ایسنا عنوان و در بخشی از سخنان خود خاطرنشان کرد: ما تقریبا کم و بیش با تحولات ایسنا آشنا هستیم. به نظرم خطری که الان این خبرگزاری را تهدید میکند، عوض شدن نقش آن با روزنامهنگاری است. شما باید از جنبه گردآوری و پردازش به ماده خام خود بها بدهید. ماده خام برای شما بسیار مهمتر از پردازش است.
همچنین حسن نمکدوست تهرانی، روزنامهنگار پیشکسوت و استاد روزنامهنگاری در سخنانی خاطرنشان کرد: ما همه فریبخورده روزنامهنگاری هستیم و به اینکه فریب خوردیم هم خوش هستیم، کیف میکنیم و هیچکدام هم پشیمان نیستیم. حسین شهیدی، یکی از دوستان خوب روزنامهنگار یک بار تعبیری را به کار برد که برایم بسیار جالب بود؛ میگفت ما حرفه عجیبی داریم که مهارتهای اصلی آن را میتوان ظرف چند ماه آموخت، اما تا آخر عمر در آن به کمال نرسید.
در ادامه بیژن نفیسی، روزنامهنگار پیشکسوت و استاد دانشگاه در بخشی از سخنان خود، از فاصله میان مراکز آکادمیک و رسانهها گله کرد و گفت: نمیدانم مقصر این امر کدام نهاد است اما امروز میان مراکز آموزشی و رسانهها و تحریریهها فاصله افتاده است؛ به عنوان مثال، با تشکیلاتی همانند صداوسیما اصلا نمیتوان برای کارآموزی دانشجویان این رشته ارتباط برقرار کرد.
مهدی شادمانی که سالها صفحهآرایی روزنامه «کیهان» را برعهده داشت نیز در سخنانی یادآور شد: من سالها در کنار روزنامهنگاران بزرگی که هر کدام به تنهایی میتوانستند یک رسانه را اداره کنند، کار کردم. ایسنا هم میتواند فرصتی را فراهم کند که خبرنگاران جوان آن در کنار پیشکسوتان این حوزه فعالیت کنند.
همچنین مینو بدیعی، روزنامهنگار پیشکسوت نیز ایسنا را از پیشروترین خبرگزاریهای ایران برشمرد و اظهار کرد: چهرههای جوان این مراسم، من را به یاد دورانی که خودمان به تازگی کار روزنامهنگاری را آغاز کرده بودیم، میاندازد. ما نسلی بودیم که از دانشکده علوم ارتباطات به روزنامه «کیهان» آمدیم و رنگ درخشانتری به این روزنامه دادیم. در چهرهی این جوانها میبینم که آیندهی روزنامهنگاری مدرن ایران را رقم میزنند.
در ادامه علیاکبر قاضیزاده، از استادان و روزنامهنگاران پیشکسوت در سخنانی با موضوع دریافت هدیه از سوی خبرنگاران بهویژه در روز خبرنگار، اظهار کرد، درست است که گرفتن هدیه از سوی خبرنگاران به ویژه در جوامع مدرن امر پسندیدهای نیست، اما باید به این نکته نیز توجه کرد که این موضوع مربوط به جوامعی است که به خیلی از موضوعات دیگر همانند امنیت شغلی و حرفهای خبرنگاران نیز اهمیت میدهند. بنابراین فکر میکنم که شاید نباید به هدیههایی که در روز خبرنگار به اهالی این صنف داده میشود، خیلی سختگیرانه نگاه کرد.
اما محمد بلوری، روزنامهنگار پیشکسوتی که از او با عنوان پدر حادثهنویسی مطبوعات ایران یاد میشود نیز در سخنانی از مضرات دریافت کارت هدیه از حوزههای خبری سخن گفت و در ادامه وضعیت امروز مطبوعات را اسفناک خواند و تاکید کرد که در دورهای که ما کار میکردیم و تیراژ روزنامهها میلیونی بود، هر گزارشی را برای انتشار رد نمیکردیم و در انتخاب اخبار بسیار دقت داشتیم.
رضا قویفکر، روزنامهنگار پیشکسوت نیز در بخشی از سخنان خود تاکید کرد که هیچگاه روزنامهنگاری کاغذی از بین نمیرود؛ بهویژه تا زمانی که روزنامهنگاران سعی کنند بهروز باشند و مطالعه کنند.
سپس محمد مهاجر، روزنامهنگار پیشکسوت که سالهاست به عنوان روزنامهنگار آزاد فعالیت حرفهای خود را ادامه میدهد، از اهمیت توجه به روزنامهنگاران جوان سخن گفت و بیان کرد که امروز سهم زندگی در اخبار تقریبا صفر است؛ یعنی روزنامهها بخش زندگی ندارند و به همین خاطر هم از خانوادهها بریدهاند. این درحالی است که در گذشته خانوادهها با رسانهها در ارتباط بودند و در واقع خواندن نشریات بخشی از زندگی خانوادهها را تشکیل میداد.
امیدعلی مسعودی، استاد علوم ارتباطات نیز در سخنانی از بیتوجهی رسانهها به موضوعات مهمی همچون فساد گله و خاطرنشان کرد که تعجب میکنم چرا رسانه پیش از اینکه دادگاههای فسادهای مالی برگزار شود، به این موضوعات نمیپردازند؟
مشروح صحبتهای روزنامهنگاران پیشکسوت و استادان علوم ارتباطات در نشست ایسنا متعاقبا مخابره میشود.